Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 178
178
unum. 1639 rak kolkrabba á Þingeyrasandi, og hefir
Gröndal tekið upp lýsingu af honmn eftir annálum Bjarnar
á Skarðsá og Ferðabók Eggerts Ólafssonar, bls. 716.
Kolkrabbi þessi var á við manuslíkama að lengd og dig-
urð. Styttii angarnir voru fullar tvær álnir að lengd,
en löngu angarnir fjögra eða fimm álna langir. Annað
kolkrabbabákn rak upp í Arnarnesvík við Eyjafjörð1 í
Nóvember eða Desember 1790, og er til lýsing á honum
eftir Stefán amtmann Thorarensen i Ferðabók Sveins
læknis Pálssonar.2 Búkurinn var hálfur fjórði faðmur
að lengd og þrjár álnir ummáls, en lengri angarnir þrír
faðmar að lengd.3 25. ágúst 1849 rak kolkrabba á Kleif-
um við Steingrimsfjörð; og er til skýrsla um hann í Gesti
Vestfirðingi 1849, bls. 64—éö, eftir Torfa Einarsson, sem
seinna varð alþingismaður, og í Landstíðindum I. 1849,
bls. 31 — 32 eftir Björn skólakennara Gunnlaugsson. Búk-
urinn og böfuðið voru hálf fjórða alin á lengd, lengri
angarnir níu álnir að iengd, en þeir styttri hálf þriðja aiin
til þriggja álna. 1890 rak kolkrabba mikinn við Húnaflóa4
og 1896 rak kolkrabba á Akureyri. Búkurinn var hálf
þriðja alin að lengd, og styttri augarnir jafn-langir, en
þeir lengri hálf níunda aiin að lengd.5 Auk þess er til
stór kolkrabbi og armar af öðrum geysistórum frá íslandi
á dýrasafninu í Kaupmannahöfn, en ekki er mór Ijóst,
hvenær og hvar þeir kolkrabbar hafa rekið. í öðrum
löndum eru stórir kolkrabbar enn þá sjaldgæfari en við
ísland. 1896 rak tvo geysimikla kolkrabba í Þrándheims-
1) En ekki við Húnaflóa, eins og Gröndal segir bls. 123.
2) Hndrs. Bókmentafélagsins 1—3 fol.
3) Forhandlinger ved de skandinaviske Naturforskeres 5.
Mpde. Kbh. 1849, bls. 950—57. Greinin er eftir Japetus
Steenstrup.
4) Náttúrufræðisfélagsskýrsla 1890, bls. 8.
5) Náttúrufræðisfélagsskýrsla 1895—96, bls. 9—10.