Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 52
52
eign Levítanna (4. Mós. 35). Samkvæmt 5. Mós. eru
æðstuprestarnir jafnir að tign prestunum í Jerúsalem;
en samkvæmt Prestaritinu standa þeir prestunum miklu
ofar í öllum greinum. Loks verður það með öllu óskilj-
anlegt, að aldrei skuli minst á Prestaritið við siðbót Jó-
sia, ef Prestaritið hefði þá verið til. Alt þetta ber
þess ljóslega vott, að Prestaritið só yngra en 5. Mós.
Pess sjást hvergi merki, að höf. 5. Mós. hafi þekt
Prestaritið, en hins vegar er auðséð á öllu, að höf. Presta-
ritsins hefir þekt 5. Mós. Prestaritið getur þannig ekki
verið samið fyr en eftir árið 621 f. Kr.
En Prestaritið er ekki að eins yngra en 5. Mós., heldur
hlýtur það einnig að vera yngra en spádómsbók Hezekíels.
Að Hezekíel hafi þekt „helgilögmálið", sem tekið eruppí
Prestaritið, er vafalaust, en þar á móti hefir hann ekki þekt
Prestaritið sjálft. Þetta sést á því, hvernig Hezekíel gjörir Jje-
vitana að musterisþjónum og sviftir þá prestslegum rétt-
indum; hann gerir þetta ekki af því, að svo sé ákveðið
í lögmáli, er verið hafi í gildi frá alda öðli, heldur af
því, að Levítarnir hafi látið leiðast til hjáguðadýrkunar;
hann liegnir þeim með því að svifta þá öllum prestsleg-
um réttindum, sem hann síðan veitir sérstakri ætt meðal
prestanna, „sonum Sadoks" (Hez. 44). Iíezekíel hefir því
ekki getað þekt Prestaritið, þar sem Móse er látinn segja
svo fyrir, að Levítarnir skuli vera musterisþjónar, en
niðjar Arons einir hafa á hendi prestsembætti. Því að
Hezekíel hefir auðsjáanlega litið svo á, að Levítar hafi áð-
ur haft öll prestsleg réttindi. Nú vitum vór að spádóms-
bók Hezekíels er til orðin á árunum 593—573 f. Kr.,
verður þá efra tímatakmarkið fyrir framkomu Prestarits-
ins að setjast eftir þann tíma, og ritið getur þá ekki
verið samið fyr en á tímum herleiðingarinnar. Neðra
tímatakmarkið er hér auðfundið. Prestaritið getur ekki
verið samið seinna en árið 444 samkvæmt því, sem