Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 86
86
Tryggði Þórður sjer þannig riki i Borgarfirði og fylgi
Þorleifs, en yfirráð konungs voru eigi önnur en í orði
við hann sjálfan, en þó lá í þessu nokkur viðurkenning
af hendi Þórðar til konungs um ráð hans yfir ríki þeirra
Þorleifs og Snorra fyrir útför þeirra í banni. Pórður tók
einnig búið á Bessastöðum undir sig, og flutti þaðan mölt
mikil upp í Reykholt. Fyrri túuta vetrar (1247—1248)
var Þórður á Staðarhóli í Saurbæ með Sturlu Þórðarsyni,
en eptir jól sátu þeir báðir í Reykholti fram til föstu.
Kom þá af Vestfjörðum Einar Þorvaldsson og Hrafn
Oddsson og játuðust allir Vestfirðingar til hlýðni við Þórð.
Pá kom einnig Sigvarður biskup sunnan frá Skálholti, og
samdi þeím Þórði ekki í fyrstu, en þó greiddist úr með
þeim, enda gaf Þórður til staðarins í Skálholti Skóg-
tjörn á Álptanesi fyrir sál foreldra sinna.1 Fyrir föstu
sama vetur reið Þórður norður og tók undir sig öll hjer-
uð í Norðlendinga fjórðungi; mælti enginn maður á móti
því. Hann bauð engar bætur eptir Brand frænda sinn
Kolbeínsson, enda beiddi enginn bóta. Um vorið reisti
Þórður bú í Geldingaholti í Skagafirði; þaðan reið hann
til þings með miklu fjölmenni (1248). Voru þá flestir
hinir stærstu menn á þingi, og veittu þeir allir Pórði
tillæti á þinginu, nema Sunnlendingar, þeir ervorumenn
Gissurar, og sumir Áverjar eða Rangæingar, þeir sem eigi
hlýddu ráðum Hálfdánar Sæmundssonar. Þórður rjeði
einn öllu á þinginu, og hann tók til lögsögumanns Ólaf
hvítaskáld Þórðarson frænda sinn, en hann átti lögrjett-
an að velja. P’órður va.r gramur við Sunnlendinga, af því
að þeir vildu ekki þjóna honum, og hafði jafnvel heiting-
ar í frammi við þá. Hann reið þó norður af þinginu og
var heima um sumarið. En um haustið þá er skipa-
1) Móðir Þórðar, Halldóra Tumadóttir, hafði andazt þá um
liaustið (1247).