Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 122
122
hann saman bændum til Hegranesþings, og ]jet þar nokkra
menn sverja konungi land. Um vorið ætlaði Hallvarður
til Þórsnesþings, en Hrafn Oddsson kom þá eigi þangað,
eins og ráð var fyrir gjört. Er eigi kunnugt hvernig á
því stóð. Þá er Hallvarður spurði þetta, fór hann eigi
heldur á Þórsnesþing, en þar var þá afráðið að skjóta
þessu máli til alþingis. En er leið fram að þingi, drógu
allir hinir stærstu bændur i Yestfjörðum flokka saman
og ætluðu, eptir því sem segir t. d. í öðru eins handriti
og Frísbók, að fylgja konungsmáli. Yar í'ar Hrafn Odds-
son fremstur í flokki, og reið Hallvarður gullskór með
honum á þing. Höfðu þeir um „sex hundruð" (720)
manna. Gissur jarl fjölmennti þá einnig; riðu margir
göfgir bændur með honum. Hafði hann eigi færra með
þvi liði, er hann fjekk á Suðurlandi, en „átta hundruð"
(960) manna. En er Gissur sá að Vestfirðingar ætluðu
að fylgja konungs máli, hætti hann öllum undanbrögðum
við konunginn, og flutti erindi hans með allri alúð við
Norðlendinga og Sunnlendinga vestan i’jórsár; kallaði hann
það enda fjörráð við sig, ef eigi væri gengið undir það,
sem konungur beiddi. Var þetta auðfluttast við Norð-
lendinga, segja sum yngri handrit. Var þá skipuð lög-
rjetta; sóru flestir hinir beztu bændur úr Norðlendinga-
fjórðungi og af Sunnlendingafjórðungi fyrir vestan f’jórsá
Hákoni konungi land og þegna og æfinlegan skatt „sem
bróf pat váttar, er var eptir gert.“ Síðan reið jarl af
þingi og suður í Laugardal og hjelt þar saman flokkinum
um hríð. Hefur hann að líkindum eigi viljað slíta hon-
um, fyr en Vestfirðingar höfðu dreift, sínu liði eða riðið
úr Borgarfirði.
Vestfirðingar höfðu eigi gengið undir konung á al-
þingi. Segir svo í Eirspennil (og Flateyjarbók), er allir
hinir stærstu menn drógu þar lið saman fyrir alþingi, að
þeir hafi sent menn á fund sona Steinvarar og Andrjes-