Skírnir - 01.12.1917, Blaðsíða 23

Sldrnír]
Trúarhugtakið.
35T
Hvað var eðlilegra, en að trúarhugtak hans að ýrasu
leyti mótaðist af þeirri baráttu.
Siðar eiga kristnir menn við allskonar þrengingar og
þrautir að stríða. Þá reið á að þreyja með þolinmæði og
missa ekki vonina um, að leið kristinna manna lægi til
guðsríkis gegnum þrautirnar (Post. 14, 22) og að þeir
komnir »úr þrengingunni miklu« fengju að vera »frarami
fyrir hásæti Guðs og þjóna honum dag og nótt í musteri
hans« (Opinb. Jóh. 7, 14 n). Þegar svo var ástatt var
eðlilegt, að trúarhugtakið þyrfti líka að ná yfir vonina.
En önnur hætta vofði líka yflr kristnum mönnum,
sem þeir hræddust meir en alt annað. Það voru villu-
kenningarnar, sem trufla ætluðu söfnuðina svo við ekkert
yrði ráðið. Þá var farið að leggja megináherzluna á
trúarkenninguna, á sannleikskenningu kristindómsins og
trúna sem viðurkenningu þeirra sanninda.
Þegar vér skoðum unrmæli hinna ýmsu rita n. t. í
ljósi sögúnnar, sögu samtímans, veitir oss létt að skilja
breytingar þær, sem verða á trúarhugtakinu í n. t. ritun-
um. Þær breytingar standa í sambandi við ástand safn-
aðanna á hinum ýmsu stöðum og ýmsu tímunr og eru
knúðar fram af innri og ytri ástæðunr.
Það er bæði fróðlegt og þarft að gera sér grein fyrir
þessu
En jafnframt verður fyrir oss spurningin:
A hvað i trúnni á vor tími að leggja
® e s t a áherzluna, leggja mesta rækt við?'
Það er mikilvæg spurning, sem ekki er lítilsvert að
rétt sé svarað Það er mikilvæg spurning fyrir kenni-
naenn hvers lands og einnig fyrir söfnuðina. Því trúarlíf'
Þjóðanna mótast eðlilega á hverjum tíma í samræmi við
skilning þeirra á trúarhugtakinu.
Þess vegna er mikilsvert fyrir oss, bæði presta og
leikmenn, að oss skiljist rétt, hvernig svara eigi spurn-
Jngunni: Við hvað í trúnni eigum vér nú-
tiðar íslendingar að leggja mesta rækt?
Eg býst við, að mönnum af þvi, sem eg hér á undan