Helgafell - 01.04.1943, Side 99

Helgafell - 01.04.1943, Side 99
MERGURINN MÁLSINS 235 kirkjan skilin frá ríkinu og skólunum, „til þess að tryggja þegnunum skoðanafrclsi". í 135. gr. stjórnarskrárinnar er ákveðið, að engar hömlur megi leggja á kosningarétt þegnanna eða rétt þeirra til þess að gegna embxttum vegna trúar þeirra . . . Árið 1937 voru í Ráðstjórnarríkjun- um hér um bil 100,000 prestar, samkvæmt upp- lýsingum frá forseta Guðleysingjasambandsins. Grísk-kaþólska kirkjan í Rússlandi styður stjórnina með oddi og egg í þessari styrjöld. Yfirmaður hennar hefur skírskotað til kristinna manna utan Rússlands og skorað á þá að láta ekki „áróður fasista“ villa sig og trúa ekki „ósannindum þeirra" um ofsóknir gegn kirkj- unni síðustu árin. Nýlega gáfu æðstu prestar þcirrar kirkju út bók um trúmálaástandið í landinu, og var tilgangurinn sá að veita sem nánastar upplýsingar um þessi mál. Á því er enginn vafi, að innan „flokksins" er mikil andúð gegn trúarbrögðunum, þrátt fyrir þessi ákvæði stjórnarskrárinnar. Þegar ég var í Moskvu, komst ég að því eftir áreiðan- legum heimildum, að það var vegna atfylgis Stalins, sem ákvæðin voru samþykkt. Er þaS ásetningur Rússa aS knýja fram heimsbyltingu? Það tel ég ekki vera. Þegar fimm ára áætlun Stalins var gerð, var með öllu gengið fram hjá heimsbyltingaráformum Trotskys, og var það eitt af því, sem Trotskysinnar töldu ,,svik“ við byltinguna . . . Mundu Rússar beita byltingarstarfsemi í þágu rússneskrar þjóSernisstefnu, þótt þeir hafi ekki hug á aS koma af stað heims- byltingu byltingarinnar vegna? Mundu þeir til dæmis stySja kommúnistabyltingar í Evrópu? ESa í Asíu? Þetta hefur Göbbels og aðrir áróðursmenn nazista predikað af miklu kappi og þrautseigju, bæði innan Þýzkalands og utan. Ákveðnar munnlegar fullyrðingar Stalíns, skuldbinding- arnar í sameiginlegri yfirlýsingu sameinuðu þjóðanna og samningurinn við England hafa að fullu og öllu gengið milli bols og höfuðs a þessari grýlu Hitlers, sem hann árum saman hefur í örvæntingu sinni veifað framan í Evrópuþjóðirnar, en árangurslaust. Ráðstjórnar- ríkin eru öfundsverð af því orði, sem af þeim fcr fyrir það, hve vel þau halda skuldbind- ingar sínar. Rússar munu ekki stuðla að mis- klíð í innanríkismálum annarra þjóða, nema hernaðarnauðsyn krefji. HvaS teljiS þér sennilegt, aS Rússar gangi langt i landakröfum s'tnum? Það væri eðlilegt, að þeir krefðust þess, sem hver önnur þjóð mundi krefjast, ef svipað stæði á. Fyrst og fremst mundu þeir að sjálfsögðu vilja fá aftur þau lönd, sem tekin voru af þeim eftir síðustu styrjöld. Síðan væri eðlilegt, að þeir krefðust þeirra landsvæða, sem þeir teldu sér nauðsynleg vegna öryggis síns, cf síðar kæmi til árásar af hendi Evrópuríkjanna. Það veltur því að mínu áliti á þeim aðstæð- um, sem verða, þegar friður er saminn, og því, hvaða ástand þeir telja að muni verða í heim- inum eftir friðarsamningana, hve miklar Ianda- kröfur er sennilegt að þeir geri. Það er rétt að hafa það í huga, að baltisku löndin voru öll sniðin af Rússlandi eftir síðasta stríð. Það er einnig staðreynd, að Þýzkaland, sem Rússar eiga nú í styrjöld við, tóku af þeim 1917 og 1918 nærri allt það landflæmi, sem Rússar höfðu unnið í vestri síðan Pétur mikli kom til valda, þar á meðal Ukraínu og Hvíta-Rússland. Það væri ekki ncma eðlilegt, þótt þeir vildu fá þessi lönd aftur, eftir að Þýzkaland hefði verið sigrað. Fimm milljónum Ukraínumanna var breytt í pólska þegna eftir síðasta stríð. Bessarabía, sem Rúmenar tóku af Rússum um þetta leyti, hafði verið rússneskt land í 100 ár. Bandaríkin vildu ekki viðurkenna opinber- lega, að Bessarabía skyldi vera rúmenskt land. Það mætti halda því fram með miklum rétti, að kröfur Rússa til allra þessara landa væru ekki kröfur um Iandaaukningu, og þær mundu ekki koma í bág við Ioforð rússnesku stjóm- arinnar, hvorki í samningnum við Bretland, sem gerður var í júnímánuði 1942, né í hinni sameiginlegu yfirlýsingu sameinuðu þjóðanna, sem gefin var í Washington í janúar 1942. Það mætti halda því fram, að taka þessara landa væri ekki ofbeldi af hendi Rússa, heldur væri aðeins verið að skila þeim aftur því, sem áður hefði verið af þeim tekið með valdi, og þannig væri verið að leiðrétta fyrra misrétá.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142

x

Helgafell

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgafell
https://timarit.is/publication/1076

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.