Skírnir - 01.01.1856, Blaðsíða 34

36
FRÉTTIR.
Sv/þjóð.
huga allar embættisgjörbir dómenda og valdsmanna konúngs, og
höffta sök á hendur þeim, ef honum virbist þeir hafa farib meö
ólög. þá kjósa og þíngmenn nefnd manna til aS skilja um þaí»,
hvort allir hinir æhstu dómendur séu maklegir til aö stjórna em-
bættum sínum, og ef nefnd þessari virbist mabur ómaklegur, þá
getur hún rutt hann úr dómi (sbr. Skírni 1854, 42. bls.).
Vér höfum nú getife hér í fám orbum nokkurra atriba í dóma-
skipan Svía, er oss þykja einkennileg og frjálsleg og í alla stafei
þess verb, ab landar vorir veittu þeim eptirtekt, og virtu fyrir sér
þann mun, sem er á því, af) í Svíþjób kjósa bændur og bæjarmenn
menn í lægsta dóminn, en þíngib hefir tilsjón mefe hinum æbri
dómunum, svo af) kalla má, afe þjófcin eigi sjálf hlut í dómum, og
hafi vald á ab láta þá menn, sem hún sjálf nefnir, dæma hvern
þann mann af embætti, sem beitir ólögum, og á hinu, sem tíbkast
annarstabar á Norburlöndum og vífear, afe selja dómendum og valds-
mönnum alla mefeferfe og úrskurÖ sinna mála, sem harbla mjög líkist
því, ab selja handgengnum mönnum konúngs sjálfdæmi í málum
sínum.
21. júlí í sumar atidafjist P. D. A. Atterbom, einn af hinum
frægustu þjó&skáldum Svía. Hann var borinn 1790. Hann var
þegar á únga aldri afbragfe annara manna af> skáldskap og vísindum
fagurra mennta; stofnabi hann þá blafe, þab er hann kallafei (lPhos-
phoros”, sem er mjög nafnfrægt or&ife. Hann varb fyrst undir-
kennari í grískri málfræ&i og menntum í Uppsala háskóla, sífian
varf) hann þar kennari í heimspeki, og frá því 1835 kennari í fagur-
vísi og skáldskaparmálum. Ekki getur þjófilegra skáld en Atterbom,
og eru því vif) hann kennd alþýfuskáld í mörgum öfirum löndum.
þessi eru þó kvæfei hans, er einkum þykja bera af öfírum: Blom-
morna (Blómin), Lycksalighetans Ö (Ey sælunnar) og Fogel Blá
(Fuglinn blá). Atterbom hefir og ritaf) nafnfrægt rit um skáld Svía:
(lSvenska Siare och Skalder.”
Frá
Norðmönnum.
Norfmenn halda fram teknum hætti af) bæta vegu og greifia
samgöngur í iandinu; þeir leggja og jafnt kapp á af> bæta alla