Skírnir - 01.01.1856, Side 88

90
FRÉTTIR.
ífalin.
er sagt, því bofeun hinnar katólsku trúar liggur páfa þýngst ú
hjarta. Menn þóttust vita, afe páfi vildi þröngva kosti Sardiníu-
manna og fá til þess liÖ hjá Austurríkismönnum, en hefir ekki
þorab afe hreifa sig sífean Sardinía gekk í sambandiö vife Frakk-
land og England.
Frá Napóli er þafe a& segja, ab Ferdínand konúngur hefir
veriö á báöum áttum um, hvort hann skyldi heldur fylgja Rússum
eba Englum og Frökkum; konúngur og hirfein er vinveitt Rússa
keisara, en í landinu búa margir Englendíngar og hafa meginiö af
verzluninni í hendi sinni. þá er Sardinía gjörbi samnínginn vií)
Engla og Frakka, og Austurríkismenn voru í samníngum meb
þeim, þá komst Ferdínand konúngur í vandræbi, því hann vildi
feginn veita Nikulási keisara lif), vera móti Sardiníu, en libsmabur
Austurríkis. En þetta gat nú ekki allt farib saman, þvi ekki er
aubvelt tveim herrum í senn ab þjóna. Austurríki gaf Ferdínand
þab ráb, afe hann skyldi senda 25,000 hermanna til Krím og slást
í lib meb bandamönnum; en þab líkabi Ferdinand illa, og réb þab
af ab láta allt vera kyrt; mælt er aö hann hafi þá minnzt fornrar
gjafar Nikulásar, er hann var einhverju sinni á ferfe í Ítalíu, heim-
sókti Ferdínand og gaf honum tvær líkneskjur: hest og mannlíkan;
átti hesturinn a?) tákna riddara efeur hervaldib, en mannsmyndin
ánaubugan mann í hers höndum. Ekki vitum vér, hvort þetta hefir
atvikazt svo sem hér segir, en víst er um þaö, ab Ferdínand hefir
farib ab öllu eins og þótt hann hef&i haft líkneskjur þessar til
fyrirmyndar í stjórn sinni, því hann heldur þegnum sínum ánauÖ-
ugum undir sverfeseggjum og bareflum lögregluþjóna. A hverjum
degi heyrist þess getife, ab menn sé barbir af grunsemi um a&
þeir sé í samtökum meS öbrum mönnum og ætli afe gjöra upp-
þot efeur uppreist; lögregluþjónarnir fylgja mönnum út og inn, og
þar sem menn sitja í gildaskálum, þá eru lögregluþjónarnir þar
komnir, og gefa nákvæmlega gætur ab, hver blö& menn lesi, hvort
þab sé stjórnarblöb e&ur útlend fréttablöb, og svo hvernig þeim breg&i,
hvort þeir verfei glafeir vife e&ur hryggir, ef þeir lesa um ófarir
Rússa og sigur bandamanna á Krím. Allir þeir eru grunsamir í
augum lögreglumanna, er fagna óförum Rússa, e&a lesa ekki mefe
tilhlý&ilegum alvörusvip stjórnarblö&in, hvafe þá heldur ef þeim yr&i