Skírnir - 01.12.1905, Page 18

Trú og sannanir.
30ti
er meira en 30 ár, síðan er í'vrst var farið að fullyrða
þetta. Og það er meira en 30 ár, síðan er fyrsti vísinda-
maðurinn tók sér fyrir hendur að rannsaka þetta. Og“
hann sagði, að væri alveg satt.
Maðurinn er prófessor William Crookes í Lundúnum.
Hann var þá þegar einn af frægustu éðlisfræðingum og-
efnafræðingum Norðurálfunnar. Og honum var síðar veitt
aðalstign fyrir vísindastörf sín og gerður að forseta hins
konunglega brezka vísindafélags, eins af vandfýsnustu
félögum heimsins. Hann tók á heimili sitt 15 ára skóla-
stúlku, Florence Cook að nafni, sem sagt vai-, að væri
þeim eiginleik búin, að andar framliðinna manna gætu
tekið á sig mannlegan líkama í návist hennar. Hún hafði
ekki annað meðferðis heim til hans en ofurlitinn fata-
böggul, sem hann skoðaði vandlega. Hún var á heimili
hans tímuin saman, og hennar var stöðugt nákvæmlega
gætt. Hann er ekki einn til frásagnar um það, er fyrir
hann bar, því að hann bauð fjölda manns að vera við-
stöddum kvöld eftir kvöld, og sumir þeirra eru nafnkendir
vísindamenn. Þeir sögðu allir sömu söguna. Hann tjald-
aði milli tveggja herbergja í húsi sínu og lét stúlkuna
liggja eina á gólfinu í annari stofunni, meðan á tilraun-
unum stóð. Hún leið í ómegin, og þegar hún hafði mist
meðvitundina, kom, kvöld eftir kvöld, út undan tjaldinu,
fram í stofuna, kvenvera, sem nefndi sig Katie King og
kvaðst hafa verið hér í lífi á Englandi á 17. öld. í fyrstu
gat hún ekki látið sjá sig nema í daufu ljósi, af því að
skært ljós hefði truflandi og sundurleysandi áhrif. En
henni fór það fram, að hún gat staðist bjart rafljós. Hún
gekk innan um stofuna og talaði við þá, sem viðstaddir
voru. Einu sinni tók hún í höndina á einum þeirra. Hann
fann, að engin bein voru í hendinni og hafði orð á því
við hana, Hún brosti og tók í hendurnar á öllum hinum.
Þá rétti hún þeim manni höndina, sem á þetta hafði minst.
Beinin voru þá komin. Hún klipti hvað eftir annað stór
göt á kjólinn sinn, hristi hann svo, og þá var hann jafn-
góður. Hvin lét klippa af sér hárið og það óx aftur sam-