Skírnir - 01.08.1906, Síða 88

Skírnir,
Erlend tiðindi.
Frá Rússlandi. Stjórnin fekk engn tauti komið við
fulltrúaþiugið. Það hafði alt á hornum sér, atyrti ráðgjafana á
hverjum fundi og vildi engin góð boð þyðast, þau er hún kallaöi
því nafni. Það samþykti nær í einu hljóði frumvarp um afnám
líflátshegningar. Sagði svo einn formælandi þess, að slík lög væri
ómissandi til þess, að et.ginn dauðadómur yrði löglegur, hvað sem
á höndum bæri. Hann hefir efalaust hugsað sér svipaðar aðfarir
og í frönsku stjórnarbyltingunni miklu. Ekki vildi stjórnin stað-
festa þau lög. Þingið varð æ harðara í horn að taka, er leugra
leið, og lauk svo, að keisari lót rjófa það, fulltrúadeildina (dúma)
21. júlí. Þá hafði hann og yfirráðgjafaskifti um leið, og heitir
sá Stolypin, er við tók af Goremykin. Stolypin var áður innan-
ríkisráðgjafi.
Keisari ráðgerði lauslega í þingrofsúrskurði sínum, að kveðja
þings aftur á áliðnum vetri, eftir n/jar kosningar. En tnargur
efast um, að nokkuö verði úr því.
Þingmenn brugðu sér norður yfir landamæri, til Víborgar á
Finulandi, og áttn þar ráðstefnu með sér. Stjórnin bannaði þann
fund. En ávarp fengu fundarmenn samið og samþykt áSur til;
þjóðarinnar um viðskifti þings og stjórnar, mótmæli gegn þingrofs-
gjörræðinu og áskornn iim, að reisa rönd við ólögunt þeira, er
þjóðin væri beitt.
Nú var búist við allsherjarverkfalli eða almennri uppreisn. En
ekki varð það, heldur var vígum og róstum haldið áfram hins vegar
lfkt og áður og öllu freklegar þó.
Mest kvað að hermannauppreisn í kastalavirkjum hinum helztu
við Kirjálabotn, Kronstadt úti fyrir Pétursborg og Sveaborg við
Helsingfors á Finttlandi. Þar hefði »vörðurinn rauði« blásið að
kolum; ett svo nefnist byltingarfélag, sem vekur valdsmönnum blóð
hvar og hvenær sem færi gefst. Sumir eigna upptökin í Sveaborg