Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Síða 18

18
getað heitið Virkisbúð, þvíað hún er sú eina þar, sem hefir slík
einkenni.
Að svo komnu lét eg hætta að grafa í forn mannvirki á þ>ing-
velli að þessu sinni, Enn þess skal getið, að alt, sem félagið hefir
látið hér gjöra, stendr opið sumarlangt, og geta því allir, er hingað
koma, litið með eiginaugum á verk þetta.
Fimtudaginn 10. júní var rigning við ogvið, enn þærstundir
dagsins, er þurrar vóru, notaði eg til að gjöra tilraun til að byrja á
mynd (prospect) af allri Almannagjá utan frá svo nefndri Nónþúfu,
þar sem hinn vestri veggr Almannagjár hefr sig fyrst upp fyrir
auganu frá hinu forna Lögbergi til að sjá, og alt niðr fyrir neðra
fossinn (sjá Uppdrdtt af Almannagjá og alpingisstaðnuni upp á
völluna neðri, eins og það lítr út frá Lögbergi). Eg hefi von um,
að myndin takist nokkurn veginn, enn ekki fékk eg þó gjört
nema litla byrjun, eins og geta má nærri.
Á föstudaginn 11. júní fór eg ofan i Grafning til að skoða
það, sem þar kynni að vera athugavert viðvíkjandi Harðar sögu
Grímkelssonar og fleiru, þvíað þannig var gjört ráð fyrir af fé-
laginu.
Eg fór að austanverðu við þúngvallavatn niðr að Brú og þar
yfir Sogið, var á Ulfljótsvatni um nóttina. Fór þaðan um morg-
uninn laugardaginn 12. júní upp að Yillingavatni og spurðist þar
fyrir. þ>aðan fór eg ofan í Dráttarhlíð, það er töluvert langr vegr
og eigi allgreiðr. Dráttarhlíð heitir meðfram Soginu að vestan, sem
er á millum þ>ingvallavatns og Úlfljótsvatns; þar er hálendi mikið
og mjög einkennilegt, og heitir það Dráttarhlíð, er snýr að Soginu.
þ>ar upp á kambi hlíðarinnar eru þessir „haugaríí, sem svo eru
kallaðir, þeir eru þrír og standa í röð, allir ákaflega stórir, og eru
auðsjáanlega myndaðir af náttúrunni; berg eða móklappir standa
út úr tveimr þeirra á hliðunum á einum stað.
Sá haugrinn, sem er i miðið, er hæstr, snarbrattr ofan til og
toppmyndaðr. Hinn brattasti toppr haugsins er um 50 fet, mælt
frá efsta tindi þangað til haugrinn allr verulega slær sér út; enn
þvermál hans að ofan er 18—20 fet. Lægð eða hola er ofan í
hann í miðju, sem er 3—4 fet á dýpt, og hefir auðsjáanlega verið
gjörð tilraun til að grafa í hann, enda eru um það munnmæli.
Hinir haugarnir eru nokkuð lægri, sléttir og ávalir að ofan, enn
mjög digrir umhverfis að neðan. Ákaflega þykkr jarðvegr er ofan
á þeim öllum; eg kannaði þá með járnstaf, sem er hálf önnur alin
á lengd, enn hafði hvergi botn, nema hitti á einstaka stein, þó
ekki í hinum stœrsta.
Ekki er hœgt að segja með vissu, hvort nokkur fornmanna-
dys kunni að vera í þessum hólum, enn vel getr það verið, þvíað
oft var það, að menn vóru grafnir ofan í hóla, sem myndaðir vóru