Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Qupperneq 20

20
honum gat eg ekki komizt, þvíað kjallarinn var fullr af ýmsum
hlutum. þessi steinn er sagðr sýnu betri en hinn fyrri, hann er
stœrri, hér um bil knéhár eða meira og með dýpra bolla ofan í;
ferskeyttr er hann sagðr og líkastr þvi, sem hann væri sagaðr af
enda á ferstrendu tré. Einn var enn til áðr; hann var minstr og
líkastr þessum fyrtalda, enn finst nú ekki. Eg beiddi húsfreyjuna
eða ekkjuna, sem þar býr, að reyna að ná þessum steini, sem sagðr
er að vera í kjallaranum, og geyma þá báða vandlega, þar sem
þeir gæti verið til sýnis, og tók hún vel undir það.
Bœrinn Krókr er þvert upp undan Villingavatni. þ>að á að vera
þar, sem sagan segir, að Grímkell goði bjó fyrst, og hét á Grínt-
kelsstöðum, og hún segir, að nú sé sauðahús, eftir það er Grímkell
goði flutti sig að Olvisvatni. Bls. 4: „Grímkell bjó fyrst suðr at
Fjöllum skamt frá Ölfusvatni, þar er nú kallat á Grímkelsstöðum,
ok eru nú sauðahús11. Hann (Grímkell) fœrði bú sitt eptir konu
sína dauða til Ölfusvatns, þvíat honum þóttu þar betri landkostir;
hann bjó þar síðan alla stund, meðan hann lifði. í Króki sést og
fyrir þremr sauðahústóttum fornum. þ>að eiga að vera sauðahús
Grímkels.
þ>egar eg fór frá Ölvisvatni, var áliðinn dagr, og fór eg að
vestanverðu við þúngvallavatn.
Inn frá Nesjum er gljúfragil kallað ,, Jórugil'L, og þar hjá
„Jóruhóll"', enn upp frá langt heitir Jórutindr". Hlíðin inn frá heitir
öll „JórukleiJ1; hún er öll skógi vaxin og einkar fögr; hamrarniðr
með vatninu, enn klettabelti að ofan. þetta er alt kent við gömlu
Jóru, og margar eru sagnir um hana, og margt fleira við hana
kent. Um kveldið seint kom eg heim á þfingvöll, 0g hafði eg þá
farið alt í kringum þingvallavatn.
Mánudaginn 14. júní var rigning, og gat eg ekki verið úti
við það, sem eg var að reyna við að teikna, enn eg notaði daginn
samt til að kynna mér betr eitt og annað á þingvelli, sem œrið
er til. Maðr nokkur, sem heitir Björn og nú á heima í Reykja-
vík, hafði fundið leifar af vopni i klettaglufu rétt niðr við jörðina í
vestra veggnum á Almannagjá. Hann var þá unglingr hér á J>ing-
velli hjá síra Birni föður sínum Pálssyni, og er nú kominn undir
sextugt. P. Gaimard, sem þá var hér á ferðum um það leyti,
fékk þenna hlut. fenna mann hitti eg hér í dag, beiddi eg hann
að vísa mér á staðinn, þar sem hann fann þetta; gat hann loksins
fundið hann, og leitaði eg þar vandlega, og fann þar part af fornu
sverði; það er partr úr blaðinu eða brandinum. Hann er 5^/2 þuml.
á lengd; í breiðara endann er hann 1 x/2 þuml. á breidd, og nokk-
uð mjórri í hinn. f>að er auðséð, að þetta er framan til af brand-
inum, enn þó vantar oddinn, og víst nokkuð meira. |>essi hlutr
hefir öll forn einkenni, járnið er gagntekið af ryði, enn sést þó