Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Qupperneq 110

110
Hannes Finsson hann 1772. Allr þessi kafli sögunnar var alveg
ókunnr samtíðamönnum Páls, og í honum verðum vér að leita, ef
vér viljum finna nokkuð, sem snertir Borgarvirki, þviað þessi kafli
segir frá Heiðarvígunum og afleiðingum þeirra. þ>etta merkilega
sögubrot hefir tvisvar verið prentað, í fyrra sinni í íslendinga sög-
um, Khöfn 1829, I. b. eftir lélegu eftirriti, og síðan í íslendinga-
sögum, Khöfn 1847, H- b. eftir eftirriti Olafs Pálssonar og ýmsum
öðrum handritum, sem öll eru rituð eftir Stokkhólmshandritinu
annaðhvort beinlínis eða óbeinlínis, síðan Hannes Finnsson fann það.
þ>essi síðari útgáfa er allgóð, enn þó virðist hún eigi að öllu leyti
fullnœgja kröfum þeirra tíma, sem nú eru, og væri þess brýn þörf
að prenta þetta merkilega brot stafrétt, svo nákvæmlega sem unt
er, og er enn eigi örvænt um, að sumt mætti lesa betr, sem ann-
aðhvort hefir verið ranglesið eða alls ekki lesið í þessu handriti.
Vér munum nú rekja efnið í þessum kafla sögunnar eftir Heiðar-
vígin, að svo miklu leyti sem oss er unt, þvíað þar ætti helzt eitt-
hvað að finnast um vörn Barða í Borgarvirki, eftir því sem munn-
mælin segja. í lok frásögunnar um Heiðarvígin1 byrjar ný blað-
síða í handritinu og er hún öll mjög máð, þannig, að eigi hefir
orðið lesið nema orð og orð á stangli, enn þó má nokkurn veginn
ráða í, hvað á henni hefir staðið. Fyrst hefir þar verið sagt frá
vísum þeim, er Tindr kvað Hallkelsson, þá frá vígi þ>órodds Her-
mundarsonar, þá frá heimför sunnanmanna. Síðan hefir verið skýrt
frá norðrför Barða af heiðinni og viðtali hans og þ>órarins fóstra
hans að Lœkjamóti og frá heimkomu Barða að Ásbjarnarnesi. þ>á
er sagt frá, að Barði hafi farið til sáttastefnu við þá höfðingjana
Höskuld og Eilíf um áverka þann, er Halldór fóstbróðir Barða
veitti þ>órarni bónda á Klifum, og lifðu þá 4 vikur sumars; með
Barða var Guðrún kona hans í för, segir sagan, og skyldi hún
hitta þ>orbjörn föður sinn og vita, hvað hann vildi til leggja við
Barða. Á þessu er auðséð, að Barði fer þessa för að nokkru leyti
til að leita sér liðs. Handritið er á þessum kafla mjög ilt aflestr-
ar og fult af eyðum, enn svo mikið má þó sjá, að Barði kemr til
sáttafundarins og lítr svo út, sem þar hafi eigi að eins verið talað
um áverkann við þ>órarin bónda, heldr og um Heiðarvígin. Er
svo að sjá, sem Höskuldr spyiji Barða: „Hversu ætlar þú þína
meðferð“. þ>að er reyndar óvíst, hverju Barði svarar vegna eyðu
í handritinu, enn svo virðist sem hann svari, að þeir félagar ætli
sér að hafa „setu“, og að Höskuldr veiti honum eitthvert tillag.
þ>á virðist svo, sem „þeir Barði ríði“ af stað frá sáttafundinum og
finni einhvern annan bónda, sem þ>orvaldr heitir — ef til vill þ>or-
valdr í Sléttadal, bróðir Auðólfs, félaga Barða2 og verðr eigi betr
1) ísl. s. Kh. 1847. II. b. 373. bls.
2) Sbr. ísl. s. Kh. 1847. II. b. 323. bls.