Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1910, Side 41

41
Una og hefði hún brotnað sundur um gatíð. Hinn partinn gat hanh
þó ekki fundið. Taldi hann líklegt að þetta kynni að hafa verið
leifar af hellunni, sem Grettir reisti. Því sagan segir ekki, að það
hafi verið á toppi fjallsins, er hann reisti hana. Eigi fekk hann
færi á að koma aftur á þenna stað; taldi ekki heldur alveg víst, að
sér hefði tekist að finna hann aftur.
Gísli er alkunnur að greind gætni, og áreiðanleik, fróðleiksmað-
ur og minnugri en flestir aðrir.
Þar sem sagan segir að Grettir hafi »klappað rauf« á helluna,
þá þarf það ekki að hafa verið gat. Það gat eins vel verið skarð í
rönd hennar og er enda öllu líklegra. Og þá gat hellan, sem Gísli
fann, verið hellan Grettis í heilu líki, aðeins dottin ofan af klettinum,
ásamt nokkrum af steinum þeim, er hún var studd við.
XI. Fornleifafundur í Fagradal.
í Fagradal í Mýrdal var 1907 grafið fyrir kjallara. Hér um bil
axlardjúpt í jörðu urðu fyrir leifar af grjótvegg. Eigi var grafið fyrir
enda hans. En frá honum lá þverveggur, nál. 3 al. langur. I horn-
inu, þar sem þeir komu saman, var stokkur úr mósteini, botnlaus
og hliðar greiptar við gafla. Hann var sem brunninn innan og fullur
af ösku. í öskunni var steinbollabrot. Við hinn endann á þver-
veggnum kom í ljós hinn langveggurinn. Hjá honum fundust brot
úr stórri mósteins-skál. Eigi var heldur graflð fyrir enda þess veggjar.
Verður því ekkert sagt um lengd þessa húss. Það virðist hafa verið
eldhús frá fyrri tíð. Þó varla frá fornöld. Stokkurinn heflr að lík-
indum verið" felustoikkkur, o: til að fela í eldinn.
Munirnir voru sendir Forngripasafninu.
Frá þessu sagði mér Eyjólfur bóndi Guðmundsson á Hvoli í
Mýrdal, merkur fræðimaður og vel að sér. Hann hafði gjört sér
ferð í Fagradal til að kynna sér fundinn, undir eins og hann hafði
fengið fregn af honum.
XII. Fornleifafundur hjá Flögu.
Fyrir austan bæinn Flögu í Skaftártungu kemur dálítil á ofan
úr heiði og rennur þaðan um flatlendi fram í Asavatn. Hún heitir
Kálfá. Á flatlendinu báðum megin hennar var ágætt engi fyrir
1783. En þá kom eldhraunið og hélt vatninu inni um langa hríð,
svo flatlendið var i kafi og barst yfir það sandur. Er þar foksand-
ur báðum megin Kálfár síðan vatnið rann af. Þar blés upp rúst
6