Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1910, Qupperneq 55

55
ANO
IONA
SAR
Letrið er alt greinilegt nema stafirnir í neðri hringnum vinstra
megin. Innan í honum yirðast vera 2 línur og IONA standa í
hinni efri.
Innskriftin er þá þannig:
y>Anno 1667.
Hier hvíler under Guðmundur Jónasar(?) son«.
1667
HIEZ HYIL
EZ VNdEZ
GVdMVNd*
SON
Nr. 2. Eiólfur Jónsson. 1f 1669.
Legsteinn þessi er nú fyrir framan kirkjuna vinstra megin er
inn er gengið, en síra Stefán Thorarensen sagði síra Árna Þorsteins-
syni að steinn þessi myndi hafa flutzt til er kirkja sú var bygð, er
var næst á undan þeirri, sem nú er hér. — Síra Árni heldur, að
komið hafi verið niður á kistu Eyjólfs þessa skamt útundan steinin-
um, þá er þar var tekin gröf fyrir nokkrum árum. Var kistan nær
ófúin, úr góðum rekavið, en að eins duft eitt og þó lítið innan í.
Silfurkrans lítill var á lokinu, en allur eyddur orðinn, og varð að
dufti er við var hreyft. Steinn þessi er ferhyrntur, lengd 166,5 sm.,
br. 76,5 sm., þykt um 16,5 sm. Hann er sléttur og mjög vel höggv-
inn. Áletranin er í 14 línum yfir um þveran steininn; letrið er
venjulegir latínuleturs-upphafsstaflr, og stafhæðin 4,3—5 sm. Á rr.illi
8. og 9. 1. er 22 sm. breitt bil og er á því miðju stundaglas í um-
gjörð og 4 sívafningar hvoru megin. Fyrir ofan áletrunina er engil-
höfuð með vængjum og eru hnútadrættir utanum. Beggja vegna,
yzt í hornunum, eru stjörnur með 7 geislum og sömuleiðis eru yzt
í hornunum að neðanverðu stjörnur með 6 geislum, sin í hvoru
horni, og lykkjudrættir á milli. — Alt er þetta skraut lágt upp-
hleypt. Strik 2 eru utanum alt saman, úti við brúnirnar. — Á milli
orða eru venjulega tveir deplar, nema þar sem orð endar með línu;
vantar þó á 1. st. í 2., 7. og 14. 1., en á 2. st. í 8. og 10.—13. 1.
Hljóðtáknun og ritháttur er sem á Garðasteinunum íslensku t. d.
(Árb. ’04 og ’06) og öðrum íslenzkum legsteinum frá 17. öldinni. —
í enda orðsins »erlegtt« í 2. 1. eru 2 T og eru sett undir sama þver-
strik. — Mannsnafnið Eyjólfur er ritað eftir framburði, enda allsendis