Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1910, Qupperneq 68

68
ryðtekna, og þykir mér nokkur vaíi á að hún sé jafnforn og hitt.
Síra Björn varðveitti og mannshöfuðskel, er fundist hafði í sama skiftið
á þessum stað ásamt öðrum beinum. Fór eg til og atbugaði í mal-
argrifjunni á holtinu hvar beinin höfðu fundist. Benti sira Björn
mér á að það hefði verið syðst í gryfjunni, sem er all-löng. Láu
þar hrosstennur á víð og dreif. Nyrst í gryfjunni varð eg var við
mannabein og gróf þar til. Fann eg þar allmörg bein, er virtust
lögð þar saman óreglulega og lítið eitt af jarðvegi og möl ofaná.
Hafa vegagerðarmennirnir efalaust gengið þar svo frá þeim. Síra
Björn skýrði mér og frá því, að utan um beinin, er vegagerðarmenn-
irnir höfðu fundið, hefði verið sem hleðsla, eða steinar lagðir í röð
utanmeð. Þeirra varð eg hvergi var.
Beint vestur af malargryfjunni vestast á há-holtinu, — er hér
tekur brátt að halla mjög niður að móunum og flóanum upp frá
ánni, — fann eg lítið þúfnabarð uppblásið og varð var við hrossbein,
er sá á upp úr moldinni. Gróf eg þar nokkuð og hreinsaði moldina
ofanaf beinunum, er voru allmörg: herðablöðin, leggir, mjaðmarbein
o. fl. í allsendis óreglulegri röð, og sýndu Ijóslega að þau höfðu verið
lögð niður hvert fyrir sig. Haus var enginn, hryggur né rif. Datt mér
þegar í hug, að hér myndi vera mannsdys í barðinu hjá hrossbein-
unum, og hélt því áfram greftinum norður á við. Er jarðvegurinn
hafði verið tekinn af, varð fyrir höfuðskel af manni, mjög rotin;
var aðeins eftir af kúpunni fyrir ofan augu og eyru og hnakkagróf.
Af öðrum beinum fanst aðeins brot af (upp)handlegg. önnur bein
voru orðin að ljósleitri mold. Leifar af knífblaði úr járni fundust í
miðri gröf. Maðurinn hafði verið lagður niður á hægri lilið, höfuð
í suður, bakið snúið í vestur, — niður að ánni; höfuðið liafði verið
beygt mjög að brjóstinu, og maðurinn sennilega legið kreftur. Gröfin
hatði verið grafin niður í gegnum jarðveginn, er hér mun hafa verið
á holtinu, og um 10 þuml. niður í mölina, ferhyrnd og regluleg, all-
glögg, er hún var hreinsuð; hún var 5 fet og 17 þuml. að lengd,
og 2 fet og 3 þml. að breidd.
Þetta hvorttveggja átti sýnilega saman og var alt ein dys, því
að steinar höfðu verið lagðir umhverfis alt saman og myndaðist við
það ferhyrnd hleðsla óregluleg, um 15 fet að lengd og 9 fet að
breidd. Mold, hnausar og torf mun hafa verið sett yfir og gerður
dálítill haugur, sem svo hefir eyðst af veðri og vindi smám saman.
— Litlu sunnar á holtinu fann eg hrosstönn og aðra þaðan litlu
vestar; var holtið þar á svæði uppblásið niður i möl. Syðst á holt-
inu er sem dálítill hóll, blásinn umhverfis nema að norðan. Þar er
og í þúfnabarði hrosstönn. — Tennur þessar um holtið munu vera