Norðurljósið - 01.01.1981, Síða 3

NORÐURLJÓSIÐ
3
Er síðasti sálmurinn hafði verið sunginn, sneri ég
mér að fólkinu, er sat á bak við mig til að ávarpa það.
Þegar í stað spurðu nokkrir, hvort ég hefði biblíur
meðferðis. Þeir höfðu ferðast í tvo daga úr öðru fylki
til að kynnast opnu kirkjunni og að leita að biblíum.
Annar þeirra var áður tilheyrandi kirkju í Upplanda-
kristniboðinu, sem heitir nú Overseas Missionary
Fellowship. (Handan hafs kristniboða samfélagið.)
Síðdegis vorum við heima hjá þeim. Heyrðum við þá
undraverða sögu af starfi heilags Anda. Var það á
svæði, þar sem eru hundruð af heimilissöfnuðum og
tugir þúsunda kristinna manna. Þrátt fyrir harðar of-
sóknir, meðan stóð yfír Menningar-byltingin, varð
mikill fjöldi ungs fólks trúaður.
Safnaðarhirðir gamall lýsti jarðarför. Aldraður
hirðir safnaðar var jarðaður fyrir nokkrum árum.
Fylgdi honum til grafar fjöldi kristinna manna. Unga
fólkið skipti sér í hópa og söng sálma. I skrúðgöngu
voru bornir stórir fánar. Voru ritningar textar ritaðir á
þá, t.d.: „Ég er upprisan og lífið.“ Líkfylgdin var ekki
ónáðuð. Síðar var aldraður maður, sem flutt hafði
bæn, tekinn höndum og dæmdur í átta ára fangelsi.
Spurst var fyrir um, hver hafði ritað orðin á fánanum.
Gagnfræðaskóla-kennarinn kvaðst hafa gert það.
Hann var líka settur í fangelsi.
I sorg sinni og vandræðum hlaut kona hans huggun
og styrk af þessum orðum: „Ég er Guð Abrahams,
ísaks og Jakobs.“ Leiddu þessi orð hana, svo að hún
gerði sér ljóst, að „ég er Guð mannsins þíns.“ Er
maður hennar var kominn í fangelsið, varð honum
ljóst, að hann var nokkuð niðurdreginn. Fór hann þá
að syngja: „Vegi krossins vil ég fylgja.“ Annar krist-
inn fangi heyrði hann syngja og lét í ljós, að orðin
höfðu styrkt trú hans.
Á þessum árum, sagði hann, var margt af vmga
fólkinu barið og varpað í fangelsi. Jafnvel börn þurftu
að þjást vegna trúar sinnar. En söfnuðurinn hélt áfram
að vaxa. Biblíunám var hafið á ýmsum stöðum í borg-
inni. Sumir hópar komu saman kl. 4.30 til 6 að
morgni. En aðrir kl. 6-8.
Nú er einhver samkoma haldin nálega á hverjum
degi vikunnar. Á þriðjudögum er sérstök samkoma.
Hún er ætluð til undirbúnings predikurum. Allt að
því 200 manns koma saman á heimila-samkomunum.
Aðgreiningin í kirkjudeildir hefur nálega horfíð. I
sveitunum og í nágrannaborgunum koma hundruð
slíkra hópa saman. En hræðilegur skortur er á
biblíum. Söfnuðurinn fær ekki mikla fræðslu, af því að
skortur er á kennurum. Það er mikill fjöldi kristinna
manna, sem á aðeins handskrifuð eintök af ritning-
unni.
Stjórnin hefur leyft, að kirkjur væru opnaðar. Hef-
ur þessu víða verið haldið á loft. Erlendir blaðamenn
fengu að ræða við Xie Ping. Hann er biskup Mót-