Lögrétta - 01.03.1932, Síða 39

189
L ÖGRJETTA
190
líkt eins og’ suðræna svífi
um suðursins fossa. —
Svaraði vindur á vogi
og í visnuðum greinum:
Á snjóskýjabólstrunum bleiku
blundar hún Sigrún.
Horfin eru leiftrin hin ljósu
af Logafjalls brúnum. —
Svo hvíslar vindur á vogi
og í visnuðum skógi.
En aftur kom srmar að sunnan
með sólhlýja vinda;
vorblær hvíslaði’ á vogi
og í vorgrænu laufi;
fossar dunuðu’ í fjalli;
fugl kvað í runni.
Sigrún kom aftur að sunnan.
Sólskin í hlíðar.
Sigrún kom aftur að sunnan;
settist í grasi.
Aftur ljómuðu leiftur
um Logafjalls brúnir.
Hjarta barðist í brjósti.
Segðu mjer vindur á vogi,
hvað var big að dreyma?
4. Við yl og við þagnaryndi.
Við yl og við þagnaryndi
inni við sátum forðum.
Minningar leiftra í lyndi;
leita að hlýjum orðum.
Auðn er um þagnaryndi
orðin 1 hjarta mínu.
Minningar leiftra í lyndi;
leita að húsi þínu.
Augum og óði jeg vendi
aftur, til fornra vinja.
Brynhildar sögu jeg sendi,
sendi’ hana þjer til minja.
Æskustund löngu liðin
í ljósmál úr skugga þokast.
— En hugur minn tefur við hliðin,
þar sem hurðir að Guðrúnu lokast.
Smámyndír,
sem jeg eígnaðíst úr enskrí ferðabók.
1. Landsýn til Heklu.
Dauðalag og logn á sjó. —
Langt er síðan Hekla dó.
Hlaut fyrir löngu heljarfró.
En hvenær fáum við hinir ró?
2. Þ i n g v e 11 i r.
Silkimjúkt er sólskinsbrosið.
Silfurtært er daggarbað.
En hvergi hafa hjörtun frosið
harðar, en á þessum stað.
8. Þórsmörk.
Hjer er mynd af Mörkinni,
menn og fje í náðum.
Eins og fyr í örkinni,
alt mun stranda bráðum.
4. G o ð a f o s s.
Goðafoss! Hjer fjekk jeg koss
fyrir mörgum árum.
Var það kross — eða var það hnoss,
sem varð þar oss að tárum?
5. S t ap i.
Stapi Steingrím ól.
Steingrím ungan kól.
Steinkast, stríð og hatur —
Steinvör: fi-ægð og matur.
6. M a r k a r f 1 j ó t.
Markarfljót varð mörgum skætt,
sem maðurinn þama ríður.
Annað fljót er engum stætt —
atlra dauðinn bíður.
7. Urðir í Eyjum.
Þessar Urðir þekti jeg.
Þá var björg í sjónum.
Svo fór alt á annan veg —
uppurið af dónum.
8. K o t b æ r.
Lágt er þetta litla kot,
ljeleg þykir stofan.
En hjeðan má samt hafa not
af himninum fyrir ofan.
Sigurður Sigurðsson
frá Arnarholti.