Eimreiðin - 01.09.1916, Blaðsíða 47

203
staddir, fyrir hjálp viö barnsburð og fyrir læknastörf á sunnu-
og helgidögum, og á nóttum frá kl. 8 á kvöldin til kl. 8 á
morgnana.
Milli sjúkrasamlaganna í sveitum og lækna eru venjulegast
engir fastir samningar um árslaun. Sjúkrasamlögin verða a5
greiða fé fyrir læknastörfin eftir almennum reglum og ákvæðum
læknafélaganna. Ein læknisvitjup upp í sveit t. d. kostar þannig
7 kr., ef hann þarf að ferðast eina mílu vegar til sjúklingsins, og
viðræða eða læknisráð (konsultation) 2 eða 3 krónur. En læknar
gefa þá sjúkrasamlögum þessum afslátt, er nemur 25 °/o af allri
upphæðinni. Sama afslátt gefa þeir á aukareikningum til kaup-
staðasamlaganna.
Eótt sveitasjúkrasamlögin fái þennan tiltölulega háa afslátt,
þá eiga þau oft erfiðara uppdráttar en þau sjúkrasamlög í kaup-
stöðunum, er fasta samninga hafa við lækna sína. Útgjöldin verða
tiltölulega hærri, einkum þegar kvillasamt er. Pegar félagsmenn
sveitasjúkrasamlaganna þurfa á læknishjálp að halda, verða þeir
að snúa sér til einhvers stjórnarfulltrúa og fá skírteini, er vottar,
að samlagið ábyrgist lækninum borgunina. I sveitasjúkrasamlög-
um þeim, sem engan samning hafa við lækna, mega félagsmenn
snúa sér til hvers nágrannalæknis, er þeir óska, og mega skifta
eins oft um lækna og þeim sýnist. Pegar þröngt er í búi
hjá sjúkrasamlögunum, verða félagsmenn, auk hinna föstu
mánaðartillaga, að greiða hærra eða lægra aukagjald fyrir
hvert skírt^ini. Gjaldið nemur vanalega 25—50 aurum. Lækn-
arnir safna öllum þessum seðlum eða skírteinum saman og senda
þau aftur til formanna sjúkrasamlaganna ásamt reikningi fyrir
hverja 3 mánuði í senn.
Pað hjálpar oft mikið sveitasjúkrasamlögunum, að efnaðri
húsmenn og bændur krefjast oft og einatt ekki dagstyrks, þegar
um stuttan sjúkdóm er að ræða og samlögin eiga þröngt í búi.
Dagstyrkurinn er líka vanalegast miklu lægri í sveitunum en í
bæjum og þorpum.