Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1929, Síða 8

8
Sveinn Pálsson
almennt antignuð og brúkuð sem besta yfirsetukona,
enda kunni hún utanað Buchvalds yfirsetukvenna skóla,
prentaðan á Hólum ár 1749. [Hún var] blíð í viðmóti
og hógvær, en einörð er pví var að skifta, eins við börn
sín sem aðra út í frá, hreinlunduð, trúrækin og siða-
vönd, greiðug við fátæka, mjúkhent við veika og trúföst
í vinskap. Alls áttu pau hjón 11 eða 12 börn saman,
hvar af til aldurs komust Sveinn, Jón, Guðrún, Þorsteinn,
Eiríkur og Benedikt. Bæði önduðust pau hjón á eignar-
jörð sinni Steinsstöðum, hún árið 1791, p. 31ta oktober,
hann árið 1804, p. 30ta mars; hvíla líkamir peirra sunnan
undir syðra kampi kirkjunnar að Reykjum í vígðum reit,
sem almennt gjörir lík sín innan fárra ára að uppruna-
legu hvítu dufti sökum jarðhita;1) en sálirnar faðmar pess
algóða hönd, vonvissar um upprisu hinna góðu, pegar
guð vill.
Áðurnefndum sínum elskaða Sveini komu foreldrar
hans, búnum sem pað heitir að læra sinn kristindóm, pá
Pontoppidans spurningar, á lOda aldurs ári burtu á vetur
til páveranda kapelláns í Glaumbæjar prestakalli og móð-
urfrænda hans Sr. Eggerts Eiríkssonar á Langamýri i
Vallhólmi, hvar hann skyldi grundvöll leggja til bók-
menta, skrifhandar og fullkomnunar undir konfirmation,
sem opinberlega fram fór á hans 12ta ári í Víðimýrar-
kirkju á uppstigningardag, hver dagur honum síðan ætíð
*) Það sýnist ekki ómerkilegt að geta þess hjer, að Reykja-
bær og kirkja standa á nær því kringlóttum flöt litlu viðari um
sig en bæjar þorpið; kringum þennan flöt að norðan, austan og
sunnan eru smá laugar og hverir, en vestan undir brött og sum-
staðar þvergnýpt brekka með móhellum útúr sjer, er sumstaðar
sýnast holar, og pípir útúr heitt vatn. Ofan að þessari móhellu
er 1 kirkjugarðinum viða ei nema 2 álnir, og hellan, sem líkast
til liggur undir öllum bæjarflötnum, þar brennheit. Á þvi um-
getna hvíta dufti eða mold ber mest í suðurhluta kirkjugarðsins,
hvar hún nær næstum uppundir grasveg.