Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1929, Qupperneq 45

Æfisaga
45
gamalt eldvarp. Detta eldgos hjelst við pangað til Katla
tók undir sumarið 1823, en ei varð vart við nokkurt
steinflóð (lava) úr hájökli pessum, nema sand- og vatns-
flóð niðrá láglendið.
Dann 15da júní 1822 ljeði Sveinn lieutenant Ulstrup
son sinn Benedikt til samferðar suður í Grindavík og
nærliggjandi fjörur til uppmælingar, en p. 6ta júli lögðu
peir sýslumaður Ulstrup og Sveinn af stað frá Vík til
suðurferðar, hittust peir bræður pá á Eyrarbakka og
samferðuðust síðan allir til Reykjavíkur. Fekk sýslumaður
Ulstrup pá leyfi stiftamtmanns að sigla um sumarið til
Hafnar, að sækja heitmey sína og koma síðan giftur út
hingað aftur sumarið eftir,1) en Sveinn varð hálfnauðug-
ur, einungis fyrir meðmæli stiftamtmanns Moltkes, að taka
við sýslumanns constitution [setninguj á meðan. Urðu
peir síðan, Sveinn og peir bræður, samferða úr Reykja-
vík p. 16da júlí austur á Eyrarbakka; kom peim par sam-
an um að ríða norður að Geysi í Biskupstungum, fóru
um í Skálholti, áðu við Geysi tvær nætur og einn dag,
en náðu að Vík austur pann 25ta s. m.
Alfarnir fóru peir bræður frá Vík p. 2an ágúst; skildi
Sveinn við pá á Sólheimum, og sá pá ei síðan pessa
heims! Varð pessi skilnaður Sveini ekki geðfeldari en
svo, að á heimleiðinni varð hann að leggjast fyrir ör-
magna undir Fossholti, pað var á sunnudegi; frjetti kona
hans pað heim, og sókti hann um messutímann á Reyni
og kom honum með naumindum heim. Meintu menn
pað væri af ölæði svonefndu, en par var langt frá, held-
ur af tómri angursemi og söknuði pessara burtu förnu
!) Af þessu varb ekki, þvi tengdaforeldrar Ulstrups vildu
ekki afstanda dóttur sinni meb öðru móti en Ulstrup fengi að-
setur 1 höfuðbænum Reykjavlk, sem þá sfban varð; fekk hann
land og býfógeta dæmi og kom inn til Reykjavikur sumarið
1828, hvar hún fám árum síðar andaðist.