Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1929, Síða 106

106
Þarfur maður í sveit
vinnu hans, og pví síður að það gæti styrkt hann til
náms. Út af þessu var Sigtryggur mjög hugsandi bæði
um hag sinn og annara manna.
Haustið 1883 misti Sigtryggur móður sína, og föður
sinn premur árum síðar. Um sama leyti varð hann al-
varlega veikur af brjósthimnubólgu og tvísýnt um bata.
t>á hjet hann því að læra til prests, ef honum batnaði.
Dá er hann var hress orðinn, bar hann petta undir sókn-
arprest sinn, hinn góðkunna sjera Jónas Jónasson
að Hrafnagili. Hann hvatti Sigtrygg til framkvæmda, tók
hann á heimili sitt næsta vetur og kendi honum latínu
undir skóla. Bæði rjettu pau hjónin honum hjálparhönd.
Haustið 1888 settist Sigtryggur í 1. bekk, útskrifað-
ist paðan sex árum síðar og fór pá í prestaskólann; par
var pá priggja vetra nám.
Sjera Sigtryggur virðist ekki hafa verið meira en
meðalmaður til náms, ef miðað er við pá, sem ganga
skólaveginn; en staðfesta hans var miklu meiri, og greind
og vilji til að láta gott af sjer leiða.
Degar hann fór fyrst í skólann, átti hann rúmlega
100 kr. í peningum og smjör og kæfu í kofforti. Heima
í hjeraði átti hann fimm sauðkindur, sem hann kom fyrir
i fóður. Detta var sumarkaup hans og erfðafje. Hjálp
átti hann enga vísa, en von um venjulegan styrk (öl-
musu) í skólanum. Hann fjekk par og 134 kr. 88 aura
að meðaltali á ári af fjárstyrk skólans og úr Bræðrasjóði.
Dað sem á vantaði, vann hann sjer inn í kaupavinnu á
sumrum og með pví að kenna börnum á vetrum jafn-
framt náminu. Á pennan hátt tókst honum að komast
áfram með miklum sparnaði. Hann keypti aldrei nema
eina máltíð tilbúna á dag, en hafði skrínukost með soðnu
vatni sætu á málum.
Veturinn 1897-98 kendi Sigtryggur börnum í Reykjavík
í sjerstakri kensludeild, er stofnuð var um haustið vestur