Aldamót - 01.01.1894, Blaðsíða 49

49
bankahrun einhversstaðar í heiminum, orsakað af
ógætni eða óráðvendni eins einasta manns, sópar
með sjer niður í botnlausan gjaldþrotahyl heilum
hóp sterkefnaðra manna víðs vegar um heiminn og
lamar viðskiptalífið í löndunum, svo af því leiðir ef
til vill fleiri ára neyðartímabil. Svona víðtæk geta
áhrifin af eins manns synd verið. Það varpar nýju
ljósi yfir hin víðtæku áhrif hinnar fyrstu syndar, —
hvernig allir urðu að líða fyrir óhlýðni hins eina.
Hið sama sjáum vjer þar sem um ýmsar hinar
geigvænlegustu hreifingar vorra tíma er að ræða.
Upptökin eru vanalega hjá einstökum ofsafullum
uppreistarmönnum, sem gífurlega áherzlu hafa lagt
á einhverja misskilda frelsiskenning og blásið hafa
að uppreistarfýsninni í brjóstum óeirðarfullra manna.
í þingsölunum, leikhúsunum, kirkjunum og öðrum
opinberum stórhýsum hafa menn nú að undanförnu
skolfið af hræðslu fyrir sprengikúlum anarkistanna
i stórborgum Norðurálfunnar. Og nú um leið og
vjer göngum á kirkjuþing berst oss voðafregnin um
hinn blikandi morðhníf í hendi tvítugs Anarkista,
er hinn vinsæli og þjóðholli forseti frakkneska iýð-
veldisins varð að hníga fyrir. Alla þessa voveiflegu
hreifing má rekja til einstakra manna, svo sem
Proudhons á Frakklandi og Bákunins á Rússlandi.
Eitur syndsamlegs uppreistaranda, er þessir menn
spúðu út frá sjer, virðist nú að hafa gagnsýrt heil
lög mannfjelagsins og nú lifa menn í dauðans angist
fyrir þessum fjendum mannkynsins.
Þannig líðum vjer mennirnir ekki einungis fyrir
vorar eigin syndir, heldur fvrir syndir annarra
manna. Mikill hluti þess sársauka, er vjer líðum,
er arfur frá forfeðrum vorum. Vjer líðum vegna
4