Aldamót - 01.01.1894, Blaðsíða 61
61
fótakefli. Hinn, sem kemst hjá sársaukanum og
liegningunni, stælist upp í syndinni.
Hin önnur og æðri þýðing sársaukans er í því
fólgin, að hann á að kenna möununum, gjöra hjarta
þeirra hreinna, lypta lífi þeirra upp í hærra veldi,
•ef jeg má svo að orði komast. Hve gleyminn og
hugsunarlaus og drambsamur í hjarta sínu er eigi
maðurinn? Hve gjarnt er oss eigi öllum í velgengn-
inni að breyta eins og heimskinginn í guðspjalliuu,
er sagði við sálu sína: Þú hefur fengið mikinn
forða til margra ára, hvfl þig nú, et og drekk og
ver glöð (Lúk. 12, 19). Þá sendir drottinn sársauk-
iinn inn í líf vort til að^kenna oss heimsku slíkrar
heimspeki og gefa oss aðra betri í staðinn. I dæmi-
sögunni um hinn glataða son hefur frelsari vor
einkum viljað kenna oss þýðing sársaukans. Neyð-
in beygði hann, þangað til hún hafði fleygt honum
flötum. Þá kom hann til sjálfs sín og flýtti sjer
heim. Hve margir menn munu eigi hafa sömu sög-
una að segja úr lífi sínu? Hve margan glataðan son
hefur eigi sársaukinn leitt aptur á rjettan veg? Hve
mörgum foreldrum, sem áður hafa lifað gálausu
fleygingslífi, hefur eigi sársaukinn yfir gröf barnanna
lagt göfugri hugsanir í brjóst á heimleiðinni? Hve
margur maðurinn hefur eigi á sóttarsænginni látið
sársaukann kenna sjer að byrja nýtt líf? Hve opt
eru eigi þau hjörtun hreinni og göfugri, sem slá
undir grákufli örbirgðarinnar, en hin, sem hyljast
skarlatsskikkju auðlegðarinnar? Lyptu eigi kaun
Lazarusar anda hans upp á ijóshæðir lífsins og
leiddu eigi krásir auðkýfingsins sálu hans út í meira
og meira myrkur? Hve vekur eigi sársaukinn sam-
vizku mannsins? Er eigi sársauki iðrunarinnar skil-