Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1938, Page 71
69
2. Maríuskór (Lotus). Lotustegundirnar eru fjöl-
ærar, fremur fíngerðar jurtir, með uppréttum stönglum
og þrískiftum blöðum eins og smárinn, en axlablöðin eru
stór og líkjast smáblöðunum. Blómin eru gul og sitja
nokkur saman, á stöngulendunum, í sveiplagaðri blóm-
skipun. Lotustegundirnar eru lítið reyndar hér, en ekk-
ert sjáanlegt virðist því til fyrirstöðu, að þær gætu
vaxið hér. Úm tvær tegundir gæti helst verið að ræða.
A. L. corniculatus (sjá litmynd), sem er algengust,
hefur 4—7 blóm í blómskipun. Vex best í fremur þurr-
um jarðvegi og er talin nokkuru varanlegri en rauð-
smári.
B. L. uliginosus, sem hefur 7—14 blóm í blómskipun,
vex vel í rökum jarðvegi og er miklu varanlegri en sú
fyrnefnda.
Lotustegundirnar eru góðar fóðurjurtir og þola allvel
súran jarðveg.
3. Lúsernur (Medicago).
A. Fóðurlúsernur (M. sativa) (sjá litmynd), er stór-
vaxin jurt með djúpum rótum. Hún er fjölær og getur,
við góð skilyrði, gefið mjög mikla uppskeru (4—6
slætti árlega). Fóðurlúsernur hafa stinna, upprétta
stöngla,, þrískift blöð, smáblöðin aflöng, smátent og mið-
blaðið með blaðstilk. Blómin fjólublá og sitja í nokkuð
löngum klösum. Prýðileg fóðurjurt, en gerir miklar
kröfur til jarðvegs og loftslags og er mjög kalkelsk.
Það er ekki sennilegt, að þessi belgjurt verði ræktuð
hér með góðum árangri, en vegna þess, að þetta er önd-
vegisjurt meðal belgjurta, þar sem skilyrði eru góð, get
eg hennar hér.
B. Smálúsernur (M. lupulina), er smávaxnari en fóð-
urlúsernurnar og aðeins ein- eða tvíær. Stönglarnir eru
uppsveigðir, smáblöðin öfugegglaga, blómin gul og
mynda egglaga höfuð og jurtin öll nokkuð hærð. Getur