Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1938, Side 108

102
var borið á kalí- og fósforsýruáburður, en enginn N-
áburður. Sáð var í tilraunirnar 2. júní og belgjurtafræið
alt smitað. Tafla XXXV. sýnir sáðmagn og sáðhlutföll í
tilraununum. Flækjufræið er álíka þungt og hafrafræ-
ið, en ertufræið helmingi þyngra.
Sáð var í 5 X 6 = 30 m2 reiti og voru 5 slíkir reitir í
hverjum tilraunalið. Sláttureitirnir voru 4 X 5 = 20 m2
að stærð og varðbeltin á milli reitanna því 1 m á
breidd.
Tilraunirnar voru slegnar 12. sept., þá voru hafrarnir
að byrja að skríða, en flækjurnar og erturnar að
blómstra. Erturnar skemdust dálítið í næturfrostum,
sem komu um mánaðamótin ágúst og sept., en ekkert
sá á flækjunum.
Til þess að fá sem ljósasta hugmynd um áhrif belg-
jurtanna á vöxt hafranna, voru gerðar nákvæmar mæl-
ingar á blaðbreidd þeirra og hæð. Meðaltal þessara
mælinga, ásamt grænfóður- og heyuppskeru, sést á
töflu XXXVI. Uppskeran er yfirleitt ekki mjög mikil,
sem varla er að vænta, þar sem jarðvegur er ófrjór,
enginn N-áburður notaður og veðráttan s.l. sumar mjög
óhagstæð. Engu að síður eru áhrif belgjurtanna mjög
greinileg, bæði á vöxt hafranna og uppskeruna í heild.
Mjög vel þroskuð rótaræxli voru á belgjurtunum í báð-
um tilraunum. (Sjá mynd 12—14).
Ertutilraunin gefur tvímœlalaust hagstœðastan árang-
ur, þegar notað er helmingi meira útsæði af ertunum
en höfrunum (fræhlutfall 1 :1), en mismunurinn á því
og jafnmiklu útsæði af höfrum og ertum (hlutfall 2:1),
er þó ekki mikill og má vel vera, að sú blanda sé alt
eins heppileg, en úr því verður ekki skorið nema með
fleiri ára tilraunum.
í flækjutilrauninni fer uppskeran jafnt vaxandi með
hlutdeild flækjanna í útsæðinu, þó er munurinn ekki