Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1977, Qupperneq 59

HALLDÓRS HERMANNSSONAR OG SIGURÐAR NORDALS
59
I—« -I«—J-—t" t>~ '< oí 1—, í-* L" ó"
hann hafði varðveitt heilan og óbrjálaðan þrátt fyrir nær sex tuga
útivist.
Sigurður ritaði Halldóri fornvini sínum eftirfarandi þakkarbréf
frá Höfn 25. september 1956, og lýkur með því þessari samantekn-
ingu um vináttu og bréfaskipti Halldórs Hermannssonar og Sigurðar
Nordals:
„Kæri vinur, það mætti ef til vill segja um mig, eins og sálma-
skáldið kvað um Pílatus forðum: „Þetta, sem helzt nú varast vann,
varð þó að koma yfir hann.“ Ég hef verið heldur vantrúaður á af-
mælisrit og gagnsemi þeirra og sneitt hjá því að skrifa í þau, og nú
get ég samt eki. neitað því, að mér finnst ,,Nordæla“ (hvað sem
um nafnið má segja!) prýðilegt og fróðlegt rit og hef haft mikla
ánægju af því að lesa hana. En svo margt góðra manna, sem hér
hafa lagt hönd að verki, get ég sagt það með sanni, að mér kom það
mest á óvart og þótti allra vænst um, er ég sá þitt nafn á meðal þeirra,
og skal ég ekki bera við að fara um það þeim þakkarorðum, sem
vert væri. Og vissulega hefur þú hér sem oftar fyrr verið hrópandans
rödd, þótt erfitt verði í bráð að koma því í lag, sem misráðið hefur
verið. Samt veit ég, að þín orð gleymast ekki. Með alúðarkveðjum.
Þinn Sigurður Nordal.