Réttur - 01.12.1916, Side 60

174
frægan sigur og konungar og keisarar óttast nú ekkert
annað meira en að þeir vinni undan sér löndin og þjóð-
irnar. Pað er þegar komið svo langt í sumum löndum að
jafnaðarmenn ráða miklu um það hver lög ganga fram og
hver falla. Svo er það í Þýzkalandi, Sviss, Belgíu og Frakk-
landi, nú orðið á Englandi og einkum í Danmörku. Far í
landi eru þeir víðsvegar í meirihluta í sveitar- og bæjar-
stjórnum og t. d. í Kaupmannahöfn sjálfri. Og mentun þeirra,
ósérplægni og samheldni hefir unnið það, að hvervetna hef-
ir þótt batna við komu þeirra, framfarir aukist og fjárhag-
ur þó fremur lagast en hitt.
* *
*
Væri nú mentun og manndómur hér á landi á borð við
það, sem er hjá þessum mönnum, þá ætti árangurinn ekki
að vera minni hér, því að við stöndum hér að mörgu leyti
betur að vígi en þeir.
Hér er ekkert hervald, sem okkur verður ógnað með og
á okkur sigað eins og alstaðar annarstaðar, ef nokkuð ber
útaf. Ekkert auðvald, sem kasti út hundruðum þúsunda og
milljónum til þess að vinna á móti okkur í niðurlægingu.
Hér er atkvæðisréttur bundinn við 25 ár og jafn fyrir alla,
en annarstaðar er að honum þrengt á ýmsa vegu. í Dan-
mörku t. d. fá menn ekki kosningarrétt fyrri en þeir eru
30 ára og til efri deildar hafa stóreignamenn tíu- og tuttugu-
föld atkvæði, þar sem óbrotinn verkamaður og smábóndi
hefir aðeins eitt atkv. Víða um lönd er kosningarréttur að
einhverju leyti bundinn við tekjur. Og bræður okkar verða
því að klifrast yfir marga og háa þröskulda, þar sem við
getum gengið áfram slétt gólf.
Þótt við værum nú ekki jafnokar þessara manna að ýmsu
leyti, þá stöndum við á margan hátt þeim mun betur að
vígi en þeir, að við alþýðumenn — verkamenn, iðnaðar-
menn og sjómenn — ættum að vera að öllu einráðir í
bæjarstjórnum öllum og víðast í sveitarstjórnum. Lang-
sterkasti flokkurinn í þinginu, og einvaldir þar að öllu leyli,
ef við hefðum hagað okkur eitthvað svipað og þeir. Land-