Réttur - 01.10.1929, Qupperneq 48

2Ö6 FYRSTA ÁR MITT SEM VERKAMAÐUR í R B [Rjettur
Á sjúkrahúsi.
Jeg varð veikur nokkrum mánuðum eftir að jeg
kom í verksmiðjuna og varð að leggjast á sjúkrahús í
nokkrar vikur. En fátt er svo með öllu ilt, að ekki boði
nokkuð gott, segir máltækið. Mjer fór að batna eftir
nokkra daga, og tók jeg þá að veita athygli lífinu og
starfseminni þar. Af sjúkrahúsunum í Danmörk þekki
jeg ekkert nema hermannasjúkrahúsið í Rigensgötu,
en jeg verð að játa, að mjer leist betur á sjúkrahúsið
í Moskvu heldur en »Grautarhöllina«.
í sjúkrahúsinu voru um 700 sjúkrarúm, og alt var
fult. Þó að sjúkrarúmum hafi fjölgað í Moskvu eftir
byltinguna nærri því um helming, og þó að veikindi
hafi rjenað og dánartalan lækkað í samanburði við
það, sem var fyrir ófriðinn, þá er þó hörgull á sjúkra-
rúmum. Verkamenn nota nú sjúkrahúsin langtum meir
en áður, bæði af því að veran þar er ókeypis, og menn
eru látnir þangað þó þeir sjeu ekki afar veikir.
Alt var þar hreinlegt og læknar og hjúkrunarfólkið
skyldurækið og veí að sjer. Á sjúkrahúsinu og háskól-
anum fengu ungu læknarnir fræðslu sína, og var á-
nægjulegt að sjá vandvirknina hjá nemendunum við
rannsókn á siúklingunum, til þess að yfirlæknirinn
gæti ekki sagt á eftir, að þeir hefðu vilst á sjúkdóm-
um. Hvergi varð vart við flýtisverk, yfirlæknir skoð-
aði hvern sjúkling vandlega, viðmótið þýtt og kurteist
og hjúkrunarkonur þolinmóðar og ljúfar, þó að oft
væri á þær hringt.
Þegar jeg fór af sjúkrahúsinu, var mjer fengið á
skrifstofunni skjal, og stóð á því hve lengi jeg hefði
verið þar og hve langan tíma jeg þyrfti til að ná mjer
aftur. Svo var bætt á það í verksmiðjunni, og að því
búnu fór jeg með það til tryggingarstofnunarinnar, og
var mier greitt þar fult kaup fyrir hvern legudag, þ. e.
meðallag af kaupi mínu síðustu 3 mánuðina. Verka-