Réttur - 01.01.1949, Blaðsíða 72

72
RETTUR
ina. Og hin brjálsemiskenda bolsevíkkaæsing varð hið
fræðilega yfirskyn, sem breitt var yfir óhæfuverkin,
er vinna skyldi.
Síðan urðu tvennar aðstæður til þess að fullkomna
niðurlægingu yfirstéttarinnar, aðstæður, sem hinsvegar
vissulega engin íslenzk yfirstétt hefur áður búið við.
Hin fyrri er sú, að íslenzka auðmannastéttin óttaðist
um völd sín yfir þjóðinni sakir djarfrar sóknar íslenzku
alþýðunnar undir forustu iSósíalistaflokksins. Auðvald
Reykjavíkur sá að það var raunhæf hætta á að verka-
menn, bændur, fiskimenn og mentamenn íslands tækju
völdin af siðspiltu, andlega og pólitískt gjaldþrota auð-
valdi Reykjavíkur, í almennum kosningum. Þessvegna
ákvað auðmannastéttin að gera bandalag við hervald
Ameríku, til þess að geta heimtað innrás þess sér til
hjálpar, til þess að steypa róttækri stjórn á íslandi, ef
kosin yrði, svo sem auðvald Bandaríkjanna gerir nú
í sífellu gagnvart þjóðlegum stjórnum ýmissa Ameríku-
ríkja eða auðvald Þýzkalands og ítalíu gerði 1936 gagn-
vart lýðræðisstjórn Spánar.
Hin síðari, áður óþekta aðstaða í íslandssögunni
er að núverandi ríkisstjórn er á mála hjá erlendu ríki.
Valdhafar íslands fá opinberlega greiddar mútur frá
ameríska auðvaldinu, 40-50 milljónir króna á ári, fyrir
að vera því þægir og auðsveipir. Þessar Marshall-mútur
eru auglýstar frammi fyrir öllum heiminum, til þess
að ger-a smán íslands sem mesta og áminna mútuþeg-
ana nógu rækilega um hvað þeir eigi í vændum, ef
þeir ekki vinni fljótt og vel hvert níðingsverk, sem sá,
er borgar, felur þeim. Enda knúði ríkisstjórnin, eftir að
hafa fengið útborgaðar 2Vz milljón dollara, fyrirskipun
Bandaríkjanna um hernaðarbandalag gegnum Alþingi á
16 umræðuklukkustundum, — þó fjárlögin, sem hún átti
að setja fyrir íslenzku þjóðina, hafi enn ekki verið sam-
þykkt eftir 6 mánaða þingsetu.
/