Réttur - 01.01.1951, Blaðsíða 108

108
RÉTTUR
Það er auðséð af því sem nú er greint, að öll vígi efnahagslegs
sjálfstæðis vors unga lýðveldis: verzlun landsins, Landsbankinn,
fjárhagsráð, hafa verið seld undir erlenda yfirstjórn á undanförn-
um fjórum árum og er nú stjórnað í höfuðatriðum erlendis frá
með hag annars aðila en íslenzku þjóðarinnar fyrir augum. Þessi
valdatæki framleiðslulífsins, sem áttu lögum samkvæmt að hag-
nýtast til farsældar og gæfu fyrir almenning, hafa verið svikin
í hendur fjárgráðugustu og valdagírugustu auðjöfra heims, —
svikin af einokunarhöfðingjum þeim, sem ráða ríkisstjórn íslands,
borgaraflokkunum og blöðum þeirra. Sáttmálinn um þetta kalda
hemám íslenzks atvinnulífs, Marshallsáttmálinn, var gerður undir
fölskum forsendum, til þess að blekkja þjóðina. Bjarni Benedikts-
son, utanríkisráðherra, sagði þjóðinni að ísland færi í Marshall-
bandalagið til að vera þar „veitandi“, en myndi ekki biðja um
neina aðstoð né undirgangast skuldbindingar vegna hennar. 14.
okt. 1947 sagði hann í þingræðu:
„Því miður er efnahagur margra Evrópuríkja svo slæmur
eftir eyðileggingar styrjaldarinnar að þeim er um megn að
standa sjálf straum af endurreisnarstarfseminni. Þessvegna
er það von þeirra að áætlanir þessar verði grundvöllur þess,
að Bandaríkin veiti þeim fjárhagslegan tilstyrk. ísland er
hinsvegar ekki í hópi þeirra þjóða, sem hafa beðið um slíka
aðstoð og við skulum vona að við berum gæfu til að haga
svo málum okkar að við þurfum ekki á henni að halda.“
Undir fölsku yfirskyni flekaði afturhaldið ísland þannig inn
undir fjárhagslegt eftirlit ameríska auðvaldsins, hóf hin alræmdu
skemmdarverk sín i markaðsmálunum og tók markvíst að eyði-
leggja efnahagslegt sjálfstæði íslands. Með Marshallsamningnum
3. júlí 1948, setti ríkisstjómin ekki aðeins f járveitingavald Alþingis
undir ægishjálm Bandaríkjastjórnar. Hún skuldbatt sig líka til þess
að „koma á eða viðhalda“ því gengi á íslenzkri krónu, sem ameríska
auðvaldið áliti „rétt“ (2. gr. c.), veita ameríska auðvaldinu að-
stöðu til eftirlits með flestöllum íslenzkum fyrirtækjum ( 7. gr.),
veita því rétt til að setja hvaða skilyrði, sem því þóknast um hag-
nýtingu mótvirðissjóðs (4. gr.), skuldbinda sig til að afhenda