Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Side 120

Við vorum
í Þorskastríöinu varð
Guðmundur að þjóð-
hetju og ungar stúlkur
skreyttu boli sína meö
mynd af honum og
skærunum góðu.
„Aö mínum dómi
er sameining FFSÍ
og Sjómanna-
sambandsins
forsenda fyrir
sterkum
samtökum
sjómanna. Þetta
er sjáifsagt og
nauösyniegt".
120 VÍKINGUR
Stolist inn í stórpólitík
„Þessu var vel tekið á FFSÍ
þinginu og menn voru þessari
afstööu sammála. Sama var
hinsvegar ekki um alla á Al-
þingi íslendinga. Þar stóð
þingmaður uþp og gagnrýndi
mig harðlega fyrir hugmynd-
ina. Aðrir tóku upp hanskann
fyrir mig og málstaðinn á
þeim vettvangi og ég held að
þessi þingmaöur hafi haft
heldur litinn sóma af þessu
máli. En þaö voru sennilega
fleiri en þessi eini þingmaöur
sem fannst aö ég hefði gerst
of djarfmæltur, hefði farið inn
á stórpólitikst mál sem
stjórnmálamanna einna væri
aö tala um. Ég var þessu
ósammála og svo var um
flesta sem létu sig þessi mál
skipta, enda var tillagan um
stjórnmálaslit, ef til yfirgangs
breska flotans kæmi, sam-
þykkt einróma á þingi FFSÍ.
Þaö fór líka svo aö stjórn-
málasambandi við Breta var
slitiö þósiöar yrði“.
Ég spurði Guðmund
Kjærnested hvort menn
heföu skipst eftir stjórnmál-
skoðunum í landhelgismál-
inu.
Hann sagði: „Meðal sjó-
manna var einhugur um málið
hvar i flokki sem menn stóðu.
Það sama var ekki hægt að
segja um alla landsmenn, þvi
miður. Siöar þegar átökin
hörðnuöu varð viðhorfið ann-
að, þá stóö þjóðin saman
sem einn maöur“.
Sameining allra
sjómanna
Við ræddum hálfrar aldar
starf Farmanna- og fiski-
mannasambandsins og hver
áhrif þess hefðu verið. Guö-
mundur sagðist álita að FFSÍ
hefði sameinað sjómanna-
stéttina og þannig orðiö til
mikils gagns. Margar og
smáar einingar væru ekki
liklegar til þess að koma mál-
um fram. Með stofnun sam-
bandsins hefðu sjómenn öðl-
ast mikilvægan vettvang sem
eftir var tekið. Það eitt út af
fyrir sig væri ómetanlegt.
— En hver er framtið Far-
manna- og fiskimannasam-
bands íslands? Hvert ber að
stefna næstu áratugina?
„Að mínum dómi er sam-
eining FFSÍ og Sjómanna-
sambandsins forsenda fyrir
sterkum samtökum sjó-
manna. Þetta er sjálfsagt og
nauðsynlegt. Menn i báðum
þessum samböndum eiga
sameiginlegra hagsmuna að
gæta. Ég hreyfði þessari hug-
mynd á sinum tima. Talaði
m.a. um þetta við Jón Sig-
urðsson, forseta Sjómanna-
sambands Islands.
Og fiskvinnslufólkiö
líka
En eins sjálfsögð og sam-
eining þessara tveggja sam-
banda er þá er ekki siður
nauðsynlegt að sjómenn
komi til liðs viö fiskvinnslu-
fólk í landi, taki fiskvinnslu-
fólk inn í sinar raðir og berjist
fyrir mannsæmandi kjörum
þvi til handa. Sjómenn og
fiskvinnslufólk eru greinar á
sama meiði. sjómenn veiöa
fiskinn en fiskvinnslufólkið
gerir siöan úr honum þá úr-
vals söluvöru sem hann er.
Fiskvinnslan er orðin háþró-
aður iönaður. Aö baki starfs
við fiskvinnslu liggur margra
ára reynsla og nám. Þessir
tveir hóþar, sjómenn og fisk-
verkunarfólk i landi, verða því
aö sameinast i sterku sam-
bandi. Fiskverkunarfólk hefir
alla tíö verið láglaunahópur
sem verkalýðsfélögin hafa
litið sinnt. Með sameiningu
við samtök sjómanna er fyrst
möguleiki að breyta þessu.
Láglaunastefnan
verður að taka enda
Menn skulu minnast þess
að svipað fyrirkomulag hefir
tiðkast um áraraðir í sam-
bandi við bátaútgerð, þar
sem hlutaráðnir landmenn
njóta sömu hlunninda og þeir
sem á sjónum vinna. Til þess
að við íslendingar verðum
áfram forustuþjóð i fiskveið-
um og fiskverkun hverskonar
þarf róttæka breytingu. Sjó-
menn og fiskverkunarfólk
þarf að komast á sama bát
hvað varðar afkomu og laun.
Sú láglaunastefna sem nú er
rekin gagnvart þessu fólki,
sem er annar hópur þeirra
tveggja, sem skapar aöal-
gjaldeyristekjur þjóðarinnar,
verðurað takaenda.
Guðmundur Kjærnested
sagöi að lokum:
„Ég á enga ósk betri Far-
manna- og fiskimannasam-
bandi islands til handa á
fimmtíu ára afmælinu en að
þvi takist að endurnýjast með
viðtækari samstöðu allra sjó-
manna og þeirra sem við
aflann vinna í landi. Ef það
tekst er ekki vafi á að vegleg
afmælisveisla verður haldin á
eitt hundrað ára afmælinu.