Andvari - 01.01.1948, Blaðsíða 69

ANDVARI
Um fiskirækt í Bandarikjunum
65
að ögn af vatni sezt undir yztu húð þeirra, en að því loknu
þola þau betur alla meðhöndlun. Til þess að gera lítið af
svilum nægir til þess að frjóvga lirogn einnar hrygnu. Víða
á klakstöðvum er það siður að taka hrygnurnar aftur til með-
ferðar einum til tveimur dögum eftir að meiri hluti hrognanna
hefur verið tekinn úr þeim. Sérstaklega er þetta gert, ef um
lax er að ræða. Næst oft dálítið af hrognum í þessari síðari
atrennu. Er það og eðlilegt, því að þegar fiskurinn hrygnir á
sinn eðlilega hátt í ánni, gerist það á mörgum dögum, eða rétt-
ara sagt nóttum, því að yfirleitt er sá tími valinn til þess.
Að sjálfsögðu er þess vandlega gætt, að íiskarnir verði ekki
fyrir hnjaski, áður þeim er aftur sleppt í vatn eða sjó, eftir
að búið er að ná lir þeim hrognum og svilum. Klaklaxinn er
of verðinætur fyrir l'iskistofninn til þess, að honum megi tor-
tíma að óþörfu. En það er bábilja ein, sem sumir hafa trúað,
að laxinn drepist að loknu klaki, og hefur heimska þessi og
vanþekking stundum leitt til þess, að menn hafa drepið klak-
I: xinn. Slíkt má alls ekki eiga sév stað.
I’egar hrognin liafa staðið nokkra stund, eru þau vandlega
skoluð. Þess er gætt i sainbandi við þvottinn að taka frá öll
brotin hrogn, ef einhver eru. Þetta er mjög áríðandi, því að
brotnu hrognin eru hinum afar skaðleg og mega því alls ekki
lenda með þeim. Ein aðalástæðan fyrir brotnum hrognum er
harkaleg meðferð á hrygnunum. Þá eru hrognin mæld og
talin með sem mestri nákvæmni. Ýmsar aðferðir eru við það,
en út í það verður ekki farið hér. Þessi fyrsta talning er all-
mikilvæg, því að á henni byggjast að miklu levti skýrslur
þær, sem stöðvarnar halda.
Þá er komið að þvi, að hrognin séu sett í klakkassana. Fer
það eftir stærð kassanna, vatnsinagni því, sem í gegnum þá
rennur o. fl„ hversu mikið er í þá látið. Gerðir klakkassanna
eru nokkuð margar, en í höfuðatriðum hinar sömu. Kassar
svipaðir þeim, sem notaðir eru liér á landi, eru þó yfirleitt úr
sögunni. Aðrir léttari, þægilegri og rúmbetri hafa komið í stað-
uin. Botn hrognakassanna er oftast þannig gerður, að þegar
seiðin koma úr hrognunum, fara þau niður í gegnuin hann