Andvari - 01.01.1948, Blaðsíða 66

62
Óttar Indriðason
ANDVARI
mannanna, við klakstöðvarnar er með ágætuin, því að þeim
er vel ljóst hið mikilvæga hlutverk, sem þær hafa að gegna.
Einn þáttur þessarar samvinnu er oft eitthvað á þessa leið:
Ákveðinn hópur, t. d. félag stangarveiðimanna eða manna,
sem áhuga hafa á einhvers konar fiskveiðum, sendir formlega
ósk um, að ákveðnum fjölda seiða af tiltekinni tegund sé sleppt
í tilgreinda á eða stöðuvatn. Eftir að þessi beiðni hefur verið
athuguð af forráðamönnum þessara mála, og hafi það komið
fram, að þarna sé fiskanna þörf og að allar aðstæður séu
heppilegar, eða að minnsta kosti ekki fráleitar, er ákveðinni
klakstöð, venjulega þeirri, sem næst er staðnum, hafi hún
undir höndum þá tegund seiða, sem um er beðið, falið að af-
greiða fiskinn. Forráðamaður klakstöðvarinnar lætur síðan
þá menn, er umsóknina sendu, vita, nær stöðin er tilbúin
að afhenda seiðin. Mæta þeir þá á stöðinni og veita alla þá
hjálp er þeir mega við talningu seiðanna og vigtun, flutning
þeirra að vatni því, er þau eiga að fara í, og dreifingu um það.
I sumum tilfellum sjá þessir menn algerlega um flutning seið-
anna og dreifingu, fá aðeins ýmis nauðsynleg tæki að láni hjá
klakstöðvunum. Þessir flutningar eru oft ákaflega tímafrekir,
og þess vegna er aðstoð utanaðkomandi manna mjög gagnleg
og ævinlega vel þegin.
Auðvitað eru óskir slíkar sein að framan getur ekki ætíð
teknar til greina. Þær eru vandlega athugaðar af mönnuin,
sem eru öllum slíkum hniitum kunnugir. Að þeirri athugun
lokinni eru þær annaðhvort samþykktar eða þeim er hafnað.
Varazt er að láta óskyldar tegundir í sama vatn eða nýja
og framandi tegund fisks þar sem önnur er ríkjandi. Slíkt
getur verið alger sóun á seiðunum eða annað verra. Þá koina
og margvíslegar aðrar ytri aðstæður til greina, svo sem meðal-
hitastig vatnsins, efnasamsetning þess o. fl.
Miklu af seiðum er sleppt árlega án þess að beiðni hafi borizt
uin þau. Er það þá gert eftir fyrir fram gerðri áætlun um við-
hald og eflingu fiskstofnanna í umhverfinu. Hinar opinbern
klakstöðvar selja ekki seiðin. Þau eru framlag i sjóð náttúru-