Draupnir - 01.05.1903, Side 26
DRAUPNIR.
58
fannst þá rétt eins og ég vera horfinn í anda fram
fyrir erkibiskup — já, ég minnist þess svo bert,
að eg sá hann sitja á stóli sínum með rnítur
og biskupsstaf, og eg ætlaði að fara að bera
mál mín fram fyrir hann þegar ég hvarf aftur
til sjálfs mín“. „Þér hafið séð rétt, herra,
því ég kom fram fyrir erkibiskup að afstaðinni
prestastefnu, hann var þá klæddur skrúða sínum.
Hann talaði hlýlega um yður og athafnir yðar og
æskti þess, að þér kæmuð sem fyrst á fund sinn.
Hérna erbréf hans“. Biskup tók við bréfinu, las
það með lotningu og sagði: „Já, fara verð eg að
sönnu, því brýna nauðsyn ber til fararinnar, en
ekki strax". Og biskup vék nú að öðru efni:
„Þú fórst með Odd son þinn?“ spurði
hann. „Já, eg skildi hann eftir í Noregi hjá
Guttormi bróður mínum“. „Og hvað á hann
að verða þar lengi ?“ „Það er ekki ákveðið, en
þar er menntavænlegra fyrir uppvaxandi menn
en hérna; svo hafa og bræður mínir, Herborg
móðir mín og frændur betri efni á að setja hann
til mennta heldur en ég hérna með lítilfjörleg
prestslaun og svo á ég fleiri börn að sjá fyrir“.
„Já, en sleppum nú öllum þess konar hugleið-
ingum; þú manst víst hvað Agis hlaut hjá Forn-
Grikkjum fyrir heimilisást sína, — því vér eruin
andlega tengdir heilagri kirkju, og hún á for-
gangsréttinn".
Biskupi var svo mikið niðri fyrir, að þó