Draupnir - 01.05.1903, Qupperneq 27

DRAUPNIR.
59
frændi hans kæmi af skipsfjöl, komst hann ekki
að til að segja nokkurt orð, biskup greip jafn-
an fram í fyrir honum.
„Eg hefi náð rétti mínum og heilagrar kirkju",
hélt hann áfram, „að eins með málaferlum og
bannfæringum; með því góða hefur það elcki
unnist. Allt öðruvísi hefir það gengið fyrir
Magnúsi biskupi í Skálholti".
„Hann kaupir sér friðinn með kvittunarbréf-
um“, kvað Gottskálk. „Já, hann þarf nú og
sjálfur á kvittunarbréfi að halda, ef satt er, hvað
sagt hefir verið". Gottskálk innti eftir því, af
því hann hafði verið í Noregi um tíma, ogvissi
ekki hvað hafði gerst á meðan. „Og það er
nú raunar ekkert markvert", kvað biskup, „en
mér hefir verið sagt, að Magnús biskup Eyjólfs-
son væri því nær þrotinn að heilsu, svo brjóst-
veikur, að hann muni ekki eiga mörg ár á baki,
og hann hefði betur getað augðað kirkjur og
klaustur, en hann hefir gert. Það er mikið ef-
unarmál, að hann hafi ávaxtað sitt pund, eins
og húsfaðirinn hefir ætlast til". „Hver skyldi
þá verða biskup eftir hann í Skálholtif" innti
Gottskálk eftir.
„Og þar er úr nógum að velja, en líkleg-
astan tel ég til þess Stefán Jónsson prest, hann
er lærður vel og framaður á Frakklandi og víð-
ar, og hann er sagður mjög kær vinur Magnús-
ar biskups, fer með honum í yfirreiðar og þess-