Draupnir - 01.05.1903, Síða 37
DRAUPNIR.
69
spurði þann, sem næstur honum stóð, hvaða
drengur þetta væri, og honum var sagt að hann
væri þaðan af næsta bæ. „En hvað heitir hann
og hverjir eru foreldrar hans?“ spurði Gottskálk
ennfremur. „Hann heitir Jón“, svaraði einn
munkurinn til, „og er sonur Ara Sigurðssonar
klausturstjóra frá Möðruvöllum og Elínar Magn-
úsdóttur, systurdóttur Einars heitins ábóta ís-
leifssonar".
„Það lá að“, sagði Gottskálk, „að sveinn
þessi væri vel ættaður, svo gervilegur sem hann
er“> °g gekk þá að hestaréttinni þar sem Jón
stóð með hendurnar í síðunum, og hvessti á
þenna óboðna gest augun, sem forvitini, undr-
un og hugdirfð skein út úr. Gottskálk virti hann
fyrir sér og hugsaði: „Hann hefur líklega heyrt
sér hrósað fyrir fríðleik og atgervi. Það dylst
ekki, að hann skoðar sig konungsígildi, þarna
sem hann stendur í lörfum sínum. Þetta er
mjög einkennilegt barn“. „Hví stendur þú þarna
hjá hestunum?" kallaði hann; „þeir geta slegið
þig — já, og þeir geta drepið þig”. „Drepið
mig, nei, ég er engin heybrók", svaraði dreng-
hnokkinn, hvessti augun framan í Gottskálk, og
hleypti brúnum eins og hann vildi segja: „ég
er heldur ekkert hræddur við þig“. Gottskálk
hló dátt, því þá hafði hann ekki fengið við-
Urnefnið „hinn grimmi", og hann hefur líka
ef til vill rennt huga til Odds sonar síns, sem