Draupnir - 01.05.1903, Síða 42

74
DRAUPNIR.
atburðum, víkjum vér sögunni til Suðurlandsins.
Þar voru í þá daga mörg býli og stór; hið
rausnarlegasta og bezt hýsta var Skálholt, bisk-
upssetrið, og munkaklaustrið í Viðey þar næst,
því svo mátti að orði kveða, að þessi tvö höfuð-
býli væra hjarta suðurstiftisins, því út frá þeim
flaut í ríkulegum mæli menntun og guðfræði um
allan líkama mannfélagsins með því að munkarnir
stunduðu mjög vísindi og kenndu þeir ungum
mönnum. Svo setti og Stefán biskup Jónsson,
sem nú var nýlega orðinn biskup í Skálholti,
lærðan skóla á stofn þar á staðnum, því hann
var sjálfur vel lærður maður, hafði lært í öðrum
löndum, bæði á Frakklandi og annarstaðar, og
bar í því tilliti ægishjálm yfir flestum samtímis-
mönnum sínum, og var að öðru leyti lítillætis-
maður mikill, framúrskarandi atorkusamur, stjórn-
samur og siðavandur, bæði við sjálfan sig og
aðra. Og þeir sem svo eru gerðir, og hafa yfir
öðrum að ráða, hafa oft í eðli sínu löngun til
að grafa sig inn í það sem gallað er, og mola
það svo utan af sér til beggja hliða. Stefán
biskup var auk þess mikill stiliingarmaður, en ha0i
samt lag á að koma sínu fram, engu síður en
embættisbræður hans nyrðra, þótt minna bæri
á málssóknum hans, því hann fór hóglega að
öllu og herti ekki að hnútnum, fyrri en í síð-
ustu lög, en hnúturinn varð þá oft traustur úr
því. Já, hann rakaði saman, eins og þeir, lönd-