Draupnir - 01.05.1903, Page 48
8o
DRAUPNIR.
nam fyrst staðar þar sem bislcup stóð. Þessi
maður var lítill vexti, skegglaus og fremur væsk-
islegur. Hann var vel ríðandi og dável klædd-
ur, en óupplitsdjarfur og laut höiBinu mjög nið-
ur á bringu sér. Biskup virti hann þegjandi
fyrir sér, en þekkti hann ekki —hann minntist
ekki að hafa séð hann nokkru sinni. Komu-
maður virti sömuleiðis biskup grandgæfilega
fyrir sér, eins og hann bæri jafnlítil kennsl á
hann. Biskup rauf þögnina og sagði:
„Þú munt vera langt að kominn, þar sem
þú ferð rangan veg svona nærri bænumi"
„Rangi vegurinn tíðkast nú um stundir og engu
síður á sjálfum biskupsstólunum en í kotungs-
hreysunum", svaraði hinn. „Af hverju dregur
þú þá ályktun ?“ „Af því að hvergi á landinu
er gestum eins illa tekið og þar". Biskup þagði
og hugsaði: „Hvað skyldi búa undir þessu?
Skyldu nágrannar mínir hafa gleymt svo áminn-
ingum mínum, eftirdæmi og boðum, að þeir veiti
ekki vegfarendum ámælislaust greiða eina nótt,
og minnist þannig orða frelsara vors: „Hungr-
aður var eg og þér gáfuð mér að éta" o. s. frv.
„Það kalla ég heita megi, því ég gisti í Lang-
holti í nótt og var settur á skákhjá sveitarkerl-
ingu, og fékk harðan þorskhaus og lýsi að kveld-
verði, og ekki nóg með það, heldur var legu-
rúrnið þannig, að ég hef setið hérna í ásunum
síðan í morgun og — —“. „Og hvaðan eruð