Draupnir - 01.05.1903, Side 49

DRAUPNIR.
81
þér aðkominn ?“ greip biskup orðinu fyrir og
vildi ekki heyra meira. „Frá Þverá, sem sumir
kalla Munkaþverá". „Frá Þverá?" tók biskup
upp eftir honum og lagði áherzlu á fyrstu orðin.
„Já, maður minn, ég er ábótinn frá Munkaþverá".
„Það getur ekki skeð“. „Nú, hvaða djöfuls
renging er þetta maður, fylgdu mér á biskups-
fund, og svo skal eg sanna og sýna þér — ef
þú ert þess verður — að ég kem nu beint frá
Þverá og meira að segja er með erindi Olafs
biskups Rögnvaldssonar til Stefáns biskups hér
í Skálholti". „Þér eruð skorinorður", svarði
biskup, „og af því mér þykir ábótinn frá Þverá
fara heldur lítilmannlega yfir landið, þá skulum
við kaupa þessu, og ég skal fylgja yður á fund
biskups". Þeir héldu nú heim, annar ríðandi
en hinn gangandi. Biskup fann sveina sína að
máli, og bað þá að hirða hest komumanns,
bjóða honum inn í gestastofu og sjá honum fyr-
ir góðum beina, en segja honum jafnframt, að
biskup .væri svo önnum kafinn, að hann gæti
ekki sinnt málum hans fyrri en réttum væri lok-
ið. Þetta lét komumaður sér lynda, því honum
var enginn hraði á höndum, og hann hlakkaði
til að fá málum sínum framgengt við Stefán
biskup í góðu tómi, því honum datt ekki í hug,
að hann hefði verið að tala við biskupinn, held-
Ur einhvern, annaðhvort af sveinum hans eða
gestum, því á staðnum var mesti grúi af mönn-
6