Menntamál - 01.12.1949, Qupperneq 4

126
MENNTAMÁL
kom mér það ljóst í hug, þegar ég las frásögn Lárusar
Rists, er hann kom á barnsaldri í heimsókn á æskuheimili
Sigurðar, að hið hlýja hjartaþel, sem Sigurður var gæddur
öðrum mönnum fremur, hafi ekki verið upp komið fyrst
með honum, það hafi átt sér dýpri rætur og lengri sögu.
Móðir Sigurðar tók Lárusi af slíkri alúð, að hann hafði
aldrei þvílíku kynnzt.
Sigurður sagði mér, að hann hefði þegar í bernsku
hneigzt mjög að lestri fornsagna, og hefðu þá sumar per-
sónur þeirra læst sig í huga hans, eins og þær stæðu í fullu
fjöri frammi fyrir honum. Nefndi hann sérstaklega til
Víga-Glúm. — Sigurður var kominn af barnsaldri, þegar
hann settist í latínuskólann. Þakkaði hann þá ráðabreytni
að verulegu leyti séra Birni Jónssyni presti að Bergsstöð-
um, síðar prófasti að Miklabæ. Hafði hann hvatt foreldra
hans mjög til þessa. — Alltaf skildist mér það á Sigurði,
að honum hafi ekki fallið skólavistin alls kostar vel í geð,
að hann hafi ekki kennt þar af hálfu kennara þeirrar um-
hyggju, sem hann taldi æskilega til heilbrigðs þroska. And-
rúmsloftið hafi verið þar furðukalt og þurrt. Ég get þessa,
af því að mér er grunur á, -að í því felist nokkur skýring
á því, hverja stefnu hann tók í kennslu sinni og skólastjórn.
— 1 skóla bar hann mjög af öðrum piltum að kunnáttu í
íslenzku máli og bókmenntum, að því er sagði mér skóla-
bróðir hans, Þórður Sveinsson yfirlæknir. Hins vegar taldi
Sigurður, að stærðfræði og náttúrufræði hafi lítt legið fyr-
ir sér. Stúdentsprófi lauk hann 1902 með hárri fyrstu eink-
unn. Að námi loknu í latínuskólanum sigldi Sigurður til
Kaupmannahafnar og lagði stund á norræn fræði við há-
skólann þar. Hann átti þó fleiri áhugamál en þau að lesa og
nema til prófs. Hann mun hafa ástundað það af kappi að
kynna sér og fylgjast með stefnum og straumum í andlegu
lífi Norðurálfunnar á þeim tíma, og mátti gjörla finna, að
hann hafði orðið fyrir djúptækum áhrifum þaðan. Þó að
hann ynni mjög íslenzkum menntum, var hann enginn