Menntamál - 01.12.1949, Blaðsíða 26

148
MENNTAMÁL
DR. MATTHÍAS JÓNASSON:
Nokkur orð um
Barnaverndarfélag Reykjavíkur.
UppeldismálaþingiS 1949 tók aðeins eitt mál á dagskrá:
Uppeldi afbrigðilegra barna. Þessi takmörkun sýnir ótví-
rætt, hvílíkt vandamál uppeldi afbrigðilegra barna er
orðið hér á landi, og það þarf engan að undra. Með hverri
þjóð, hversu vel sem hún er af guði gefin, eru ávallt fjöl-
margir einstaklingar, sem á þann hátt skera sig úr, að
þeim hæfir ekki venjulegt uppeldi. Allar þjóðir, sem hafa
skipulagt uppeldismál sín vel, eiga nú sérstakar uppeldis-
stofnanir handa afbrigðilegum börnum.
Hjá okkur íslendingum er þessu skammt á veg komið.
Skólakerfi okkar er ungt, og enn hefur afbrigðilegum börn-
um ekki verið ætlað rúm í því. Það markar öllum börnum
einn veg. Og þó að nokkru megi mismuna í kröfum, getur
hinn almenni skóli með núverandi skipulagi ekki sinnt af-
brigðilegum börnum til fulls.
1 þessum málum ríkir furðulegt tómlæti. Samt hafa
börnin minnt rækilega á sig. Sífellt klingja í eyrum okkar
fréttir af afbrotum barna og unglinga. Það er á vitorði
alþjóðar, að fjöldi barna og unglinga lendir á glapstigum,
og að mörgum auðnast aldrei að snúa aftur af þeirri braut.
Þetta er sá þáttur málsins, sem mest tekur til almenn-
ings. Hin vegvilltu börn eiga sér foreldra eins og önnur
börn, og mörg móðir harmar sáran þau örlög, sem hún
sér barni sínu búin, en fær ekki spornað við. Og í brjóst-