Skírnir - 01.12.1918, Blaðsíða 7
Skimir]
Ástriður Ólafsdóttir Sviakonungs
27T
Eg hef’ séð úr sænskum augum
Sömu stafa hjartaslögin,
Sem að fyrir Oiafs exi
Ottari svarta guldu bauginn.
Stephan G. Stephansson.
Kvæðið er kveðið npp úr þætti Sighvats skálds, shr. „'Fjörutíu ís-
lendingaþættir11, Rvik 1904, bls. 233—236. Byrjunin á V. kafia kvæðis-
ins lýtur að þessum visum’ Olafs digra:
Böl’s þats lind í landi
iandrifs fyr ver handan,
golli merkð, við Galla
grjótölnis skal fölua;
þann myndak við vilja
(valklifs) meðan lifðak,
(alin erum björk at bölvi
bands) algrænan standa.
Vandfærra es várrar
varbliks fyr Stað miklu
(þreyk of aldr) til eyjar
aurborðs an vas forðum;
nú’s fyr höfn, þás hafna
hlyn sævar mák æfa,
gný-hvítinga, grjóti,
geirþorps boði, orpit.
Sjá Finnur Jónsson, Den norsk-islandske skjaldedigtning. B. I.
Bind. — Kbb. 1912, hls. 210—211; sbr. Flateyjarbók III, Chria 1868,
bls. 237 og 239, 1. og 4.