Skírnir - 01.12.1918, Blaðsíða 11

Skirnir]
Byggingatnálið
281'
Eg tel líklegt, að þessi stefna sé rétt1). Siéttunin er hvort
hcldur sem er bæði svikul og dýr. Kaldari verða slíkir
veggir að vísu, en þar er minst á mununum. Steypu-
veggur verður ætið, hvort heldur sem er, til lítilla hlý-
inda. Styrktarstoðir raá hafa í þessum þunnu veggjum
til þess að gera þá traustari og stöðugri. Að utan ætti
ódýr kalklitur að nægja.
Yér steypum alla veggina í einu lagi. Þeir verða að
mestu ónýtir ef breyta þarf eða rífa. Margt bendir til
þess, að oss væri betra að steypa steina og hlaða veggina
úr þeim, þó ekki fullyrði eg það. Báðar aðferðir hafa-
sína kosti.
En hvernig eigum vér svo að gera veggina hlýja?
Steinveggurinn er járnkaldur. Eina ráðið, sem vér þekkj-
um, er að gera veggina tvöfalda og fylia holið milli þeirra
með tróði (mómylsnu, þurru torfi, vikri). Þetta hefir gef-
ist svo vel, að nýjustu húsin hjá oss eru eflaust miklu
hlýrri en flest hús alþýðu í útlöndum, en bæði er það
dýrt og tróðinu fylgja ýmsir ókostir. Það getur fúnað,
það sígur og er erfitt að bæta á það, sérstaklega uudir
gluggum2) Og ekki er fengin full reynsla fyrir þvi, hve
þykt tróðlagið þarf að vera. 2 V*" er það minsta, sem
reynt hefir verið, og það var allskostar ónóg, en þykkast
6V2" Húsin með 4—6 V2" tróði hafa reynst hlý, hvergi
frosið í íbúðarherbergjum, þar sem fólk hafðist við eða
eitthvað var lagt i, og verið nálega laus við raka — en
þó ekki algerlega.
Vér verðum líklega að gera tróðið enn þykkarar
10—12 ", til þess að vel gegni, ef ekki má gera ráð fyrir
meiri hitun.
*) Á sutnum húsum, sem Jóh. Fr. Kristjáusson hefir hygt fyrir bænd-
ur, er húöuu slept, veggþyktin (ytri útveggir) aö oins 5 þuml., en að
eins i einu húsi hefir steypau verið svo sterk, að 1 hluti sements sú
móti 3 hl. af sandi.
a) Sumstaöar hefir það ráö verið tekiö upp, sem eg benti eitt sinn
á, að hafa áfelluna neðan viö glitggana lau-ei. Mú þá taka hana úr, er
bæta skal á tróöiö eða þétta gættiua.