Skírnir - 01.12.1918, Blaðsíða 62

348
Erá Frakklandi, 1916-1917
[Skirnir'
stóumanna glaðvœrö og dapurri tillátðsemi. Það er eius og alt
annað í fari hans; hann finnur alt svo miklu fljótar en vór —
hann er svo miklu næmari fyrir áhrifum. Asýndarmunur á mönn-
um er greinilegri en í voru landi. Þarna er hávaxiun Savoy-
maöur úr riddaraliðinu; hann er handarvana, hefir Ijóst yfirskegg,
burstað upp til endanna, þrekinn og sterkur, gráeygur, gæddur
eins konar spaklegu sjálfstrausti; að eins tnttugu og sex ára, en
gæti verið fertugur. Þarna er sann-rómanskur maður, sem var
grafinn í jörð niður við sprengingu hjá Verdun; fríður sýnuœ,
dökkhærður, höfuðið hnöttótt og litur í kinnum. Hann finnur að ■
öllu og gerir gys að því, er jafnaðarmaður, háðfugl, fallegur maður
og þróttugur, skýr, og gengur < augun á konum. Þarna eru bænd-
ur tveir frá miðju Suður-Frakklaudi. Þeir þjást báðir af slæmri
lendagikt; þeir eru tillitsseinni, augnráðið dapurt og minnir á apa;.
er sem þjáningar þeirra sóu þeim gáta. Hór er sannfranskur mað-
ur, síðherji (Territorial) frá Roanne, yfirkominn af gikt, kvikur og
kátur, og þjáður, bráðlyndur og ^blíðlyndur, fremur lágur vexti,
sólbrendur, móeygður, heldur bjarthærður, kjálkafríður og laglegur
í andliti; það er sál í augunum, er horfa ögn upp á við; fjörutíu
og átta ára — elztur þeirra allra. Þeir kalla hann a f a. Og hór
er prentari frá Lyon. Hann hefir fengið taugalömun við spreng-
ingu; litaraft í meðallagi, stuttur, kringluleitur og snotur, mesti
manuúðar- og hugsjónamaður, heimiliskær og hinn kurteisasti.
Augnaráðið minnir ögn á hund. Og hór er annar taugalamaður; :
hann er frá »herjuðu svæðunum«. Augun mógræn, tortrygginn
mjög, en ber þó hjarta í brjósti, þegar á reynir; snotur, hugsandi,
snöggur í hreyfingum sem köttur, taugauæmur og vill fara sfnu
fram. Svona er sinn með hverju móti. Sóu nokkrir eiginleikar
sameiginlegir þeim öllum, þá eru þeir næmleikinn fyrir áhrifum .
og ástúðiu. Um hóp af Engleudingum finst manni þetta ekki.
Aður gerði eg mór í hugarlund, að á bak við kurteisi og menn- •
ingarbrag Frakka leyndist ögu af eðli tígrisdýrsins. I einum skiln-
ingi er það ef trl vill svo, en það er ekki grundvöllur skaplyndis
þeirra — fjarri því! Bak við tígriseðliö er attur maður með •
margra alda menniugu, og kemur það fram jafnt hjá öllum.
Kurteisi Frakka er enginn yfirborðs eiginleiki; húu er siðfágun, er
á sér eðlileg upptök í hlýju hjarta; hún er vottur um næmtskyu--
bragð á skapi og tilfiuuingum annara; hún er runuin af menningu,
sem er svo gömul, að hún tengir saman, undir ólíku yfirborðir
alla þessa margvíslega mótuðu menn og kynþætti — Savoy-meua.