Skírnir - 01.12.1918, Side 10

280
Byggingnmálið
[Skírnír
ingamálinu hafa þeir útvegað oss e i n n mann, sem þó
hefir ekki átt kost á rækilegri mentun í þeirri grein, ólíku
vandasamari fræðigrein en vegalagning er.
Og svo hafa þeir lagt farmgjald á hverja spýtu og
hverja sementstunnu, sem vesaliugsmennirnir þurfa til
húsagerðarinnar. Þó liefir þingið haft góðan vilja til þess
að láta eitthvað gott af sér leiða, en lítið orðið úr fram-
kvæmdunum.
Eg hef undanfarna daga haft tækifæri til þess að
hugsa um, hversu langt vér værnm komnir áleiðis i húsa-
gerð. Hef verið að athuga ýmsar upplýsingar bænda um
byggingu á nýjustu steinhúsum i sveitum. Þrátt fyrir
það, þó oss hafi talsvert farið fram í húsagerð undanfarin
ár, þá fæ eg ekki betur séð, en að ossskorti enn
tilfinnanlega þckkingu á nálega öllum
atriðum, sem að húsagerð lúta. — Eg skal
reyna að skýra þetta nokkru nánar og sný mér þá fyrst
að verkfræði8hliðinni.
1. Utveggihúsa gerum vér venjulega úr steypu-
blöndu, sem er að visu nægilega sterk til þess að bera
húsið (l : 4:8, stundum 1 : 5 :10 eða þar um bil), en sem
drekkur þó stórlega vatn í sig. Altítt, að vatn gengur
alla leið gegnum veggina á fleirum stöðum, þar sem ein-
hverjir gallar hafa orðið á steypunni. Svo eru veggirnir
sléttaðir að utan, en af því að húðin er fjærri því að vera
vatnsheld, verður að mála yfirborðið með olíulit, sem bæði
er dýr og endist illa. Þá er og títt að jarðbika veggina
að innan til frekari tryggingar. Sé sléttunarhúðin ekki
bráðlega máluð, springur hún öll sundur í smástykki og
dettur að lokum af, ekki sízt ef sterk blanda er í húðinni,.
sandur fínn og sementsvatn borið síðast á hana.
Bersýnilega er þetta mesta basl. í Ameriku sýnist
sú skoðun ryðja sér til rúms, að gera veggina úr svo
Vandaðri, sterkri steypu, aðvatnsheld megi teljast (1 :2: 4
upp í 1:3:6) og húða, þá ekki, en aftur tiltölulega þunna.