Skírnir - 01.12.1918, Síða 12
■282
Byggingamálið
[Skirnir
En bersýnilegt er það, að æskilegast er að sleppa við
innri veggina og tróðholið. Það gerði alt einfaldara og
ódýrara.
Vér þurfum einhvern veginn að komast upp á það,
að geta steypt eða hlaðið allþykkan en ódýran
s k j ó 1 v e g g innan þunna steinveggsins, sem að eins er
ætlaður til þess að bera húsið og taka móti veðri og
vindi. Og efnið í slíkum skjólvegg þarf að vera jafnhlýtt
og tróðið. Svo á að mega slétta hann að innan, mála
eða líma á hann veggjapappír.
Þessa list kunnum vér ekki. Hún er eflaust torveld,
en ómögulegt ætti þetta ekki að vera.
Víst er um það, að þar sem léttur v i k u r er í jörð,
er auðvelt að gera úr honum ágæta steypu með kalki eða
• sementi. Slíkir steinar eru algengir ytra og eru furðu
hlýir. Vatn draga þeir í sig (fljóta fyrst í vatni), en það
á ekki að saka, ef útveggur er þéttur og vandlega buið
um glugga og dyr.
Þá er og annað víst, að gera má veggi úr óbrendum
s m i ð j u m ó (leir). Til þess að gera hann hlýrri og létt-
ari er allajafnan elt saman við hann talsverðu af hálmi.
•Þá hættir og leirnum síður við að springa, er hann þornar.
Vér liöfum tæpast öðru til að dreifa en heyi, sem erólíku
endingarminna, myndi fljótt fúna.
Nokkuð mætti bæta heyið til þessara nota, ef það
væri síðslegið. Næringarefni eru þá miklu minni í því
og meira af steinefnum. Helzt væri að tala um stórgert
vall-lendisliey.
Þá þykir mér ekki ólíklegt, að tryggja mætti að
nokkru endingu lieysins, ef það væri látið liggja í kalk-
blöndu, áður en það væri elt saman við leirinn. Kalkið
drepur flestar rotnunarbakteríur og ver mjög fúa og rotn-
un. Þó er þetta órannsakað mál, En helzt þurfum vér
að finna eitthvað til að blanda saman við leirinn.
Leirveggi má slétta að innau með leirblöndu og líma
•svo á þá veggjapappír. Það k,yað vera alsiða í Kússlandi.