Skírnir - 01.12.1918, Blaðsíða 9

Skirnir] Byggingamálið 279
er ráð fyrir, að nver dagslátta kostaði 200 kr., yrði það
um 10 mill.
Hvað eru jafnvel allar þessar miklu skuldir lands-
^jóðs, sem stafa af ófriðnum? Ekki þriðjungur þess sem
liú8in kosta.
Húsabyggingarnar eru þá langdýrasta og stór-
feldasta íræðið, sem þjóðin hefir með
h ö n d u m.
En málið heíir aðrar hliðar og þær engu vandaminni.
Húsakynnin hafa rik áhrif á alt líf þjóðarinnar, alla
hennar menningu. Eg veit þess dæmi, að nú í frostunum
síðastliðinn vetur var hitinn í baðstofunni á einum sveita-
bæ 17° frost eða meira. Og þar voru ung börn. Getur
nokkur talið slíkt samboðið siðaðri þjóð?
Aumlegu húsakynnin setja á oss, framar öllu öðru,
skrælingjamerkið.
Vér eyðum árlega stórfé til lækna og lækninga, rek-
um dýrt heilsuhæli og nokkra spitala til þess að lækna
sjúklingana, sem mist hafa heilsuna í vondum húsakynn-
um. Hjá þessu verður tæpast komist, en hitt er víst, að
heilbrigðisástand landsins verður aldrei gott meðan húsa-
kynnin eru léleg.
Menning vor, heilbrigði og þjóðarsómi er bundinn við,
að þau batni, verði hentug, heilnæm og fögur.
Og hvað er svo fyrir þetta mikla mál gert af hálfu
þeirra, sem með landsmálin fara?
Þeir hafa aflað oss yfir 60 lækna til þess að lækna
fólkið, 20—30 lögreglustjóra til- þess að halda í hemilinn
á mönnum, sem tæpast þora að gefa óvini sínum kjafts-
högg, hvað þá meii’a, og 125 presta til þess að sjá um, að
vér förum ekki i þann eilifa eld, eftir að vér höfum setið
í 17° frosti á vetrum með kornung börn. Þeir hafa út-
vegað oss þrjá verkfræðinga til þess að leggja vegi fyrir
þá, sem lifa af baðstofuþrengslin og vetrarkuldann, Mar-
konistöð, sem enginn notar o. s. frv. Eg skal ekki telja
.fleira.
En til þess að leiðbeina fáfróðum raönnum í bygg-