Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1920, Síða 38

276
Z. Topelius:
[ iðunn
Iesa þér fyrir«, sagði hann og ýskraði í honum hlát-
urinn. wÞað var annars hepni, að einhver simaði rétt
áðan — það hleypti söguefninu af stað í huga mér!
Hver var það?«
»það var Röddina, sagði hún hlæjandi, »var að
spyrja, hvort sagan yrði til nógu snemma!«
Ó já, það er áreiðanlegt, að þau eru samrýnd,
þessi hjón — það bregzt ekki, að þetta heyrirðu sagt!
Og hvenær sem ég heyri það sjálfur, minnist ég þess,
sem hann sagði mér þetta kvöld — ég gleymi því
ekki, hvernig hann lék á mig.
[E. H. K. þýddi.l
Á Rúnárströnd.
(Z. Topelius — eftir finskri pjóövísu).
Hjarðir una og klukkur klingja,
klingja blítt yfir Rúnárströnd,
fjallasvanirnir íljúga og syngja,
fljúga hvítir í bjarmans lönd. :,:
Golur hvarfla um grænan Iund,
geislar tindra um lieiðblá sund.
:,: Ein í kvöldró ég sit og sakna,
syng og þrái á Rúnárströnd. :,:
Faðir minn er hinn fagri hlynur,
fluglétt ský ég að móður á,
ax minn bróðir og æskuvinur,
:,: en mín systir er stjarnan smá. :,: