Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Qupperneq 46

144
Gróðinn af nýlendunum.
ÍÐUNN
sem haldbezt; þau munu hrynja eitt af öðru. Hug-
myndir þær, er vér höfum gert oss um þessi mál, reyn-
ast blekking ein.
/. Audsöfnun Evrópu í nýlendunum.
Það er á allra vitorði, að Evrópa á geysi-miklar
eignir í nýlendunum. Talið hefir verið, að þessar eignir
næmi um 100 miljörðum króna. Árlegar vaxtatekjur
Evrópu af eignum þessum nema hér urn bil 5 miljörð-
um króna. Er það nægilegt til að fæða og sikæða 5
miljónir manna — eða nær því tvöfalda fólkstölu
Noregs.
Nú er það alment álitið, að eignir þessar séu til
orðnar fyrir útflutning auðmagns frá Evrópu. Það er
gengið út frá því, að fyrir heimsstyrjöldina hafi Bretar
og Frakkar og fleiri þjóðir árs árlega lagt stórfé í at-
vinnufyrirtæki í nýlendum sínum. Tekjur þær, sem
Vestur-Evrópa hefir af nýlendum sínum og hálf-nýlend-
um, eru, samkvæmt þessari skoðun, ekkert annað en
réttmætur arður af þeirri vinnu og því fjármagni, sem
viðkomandi þjóðir hafa lagt fram.
Þessi skoðun er alröng. Stórveldi Evrópu, og þá
Bretland fyrst og fremst, hafa að visu fram að styrjöld-
inni bundið feikna-fjármagn í nýlendunum árs árlega.
En samtímis þvi, að þetta gerðist, hafa t. d. Bretar
tekio. á móti greidslum frú nýlendum sinum, er námu
tniklu stœrri upphceöum.
Athuguim nú þenna viöskiftajöfnuð milli Bretlands
og nýlendnanna sem nakta staðreynd — látum tölurnar
tala. Hér er ekki um að ræða tölur út í bláinn. Þær
sýna oss blákaldan veruleikann. Og þær bera vitni um
samvizkulaust arðrán í frumrænustu mynd.
Á árunum 1900—1905 lögðu Bretar að meðaltali ár-